Kategori: Şiirler

SEVDAM

güneşin doğuşuydun, akşamın ferahıydın gitmeyen acıya ağlatan bestemdin

Bülbülün kanadı kırılmış uçarken Zalım boran Yere çalan Bulutlar okşar mı yine başını? Rüziğarlar tarar mı saçlarını? Kucaklar mı masmavi

Bu piramit ters duruyor söylersen adın deli Keşke dokuz köyden kovsalardı, bulurdun belki son köyü Bu düzene taş atmak gezegenden

Say ki (Dua) Say ki öyle olsun, Sen say öyle olsun Ötmeyi bilmeyen kargayım, say ki bülbül olsun Önünü

Bir yanın gülse bile Diğer yanın hep çile Eller beni ne bile Derman yoktur derdime Ah nefsimi el eylesem Kendimi

Nerdesin ey sevginin ikliminde şavkıyan Tut ki, güneşini arayan ay dım dün gece Hasretle yanmış gönül suya kanmaz dediler En

Her şey susmuş, ıssız ve sessiz etraf Melemiyor kuzular ve ötmüyor kuşlar Sadece onlar saygı duyuyorlar ıstırabıma Eşimden çocuğumdan bile

Artık oyalamıyor hayatın hercü merci beni Alıştığı için yürüyor ayaklarım ve işliyor ellerim Beyat bitti dünyada her beyazda bir siyah

Dizine baş koysam bir bulut gibi Hıçkıra hıçkıra ağlasam anne Saysam dertlerimi dizinde saysam Bir volkan gibi patlasam anne Gezinse

Bülbülün kanadı kırılmış uçarken Zalım boran Yere çalan Bulutlar okşar mı yine başını? Rüziğarlar tarar mı saçlarını? Kucaklar mı masmavi