ygafmin tarafından 5 Eylül 2012 tarihinde Hayata Dair Yazılar kategorisine eklendi.
Yazıyı okuyan kişi sayısı 64 ve yorum yapan kişi sayısı Yorum Yapılmadı.
Günesin o ilk doğuş anına en son ne zaman tanık oldun insanoğlu, taptaze ışıklarının tüm vücuduna yayılmasını ne zaman izledin kendinde, bir sonbahar sabahı o ılıklığı ne zaman hissettin yüreğinde…
Bizler aslında bize her günün bir lütuf olduğunu anlamayacak kadar duyarsız bir şekilde geçip gidiyoruz bu hayattan.
Hanginiz sabah gözünü açtığında bunu dünyaya tekrarlıyor: Bugün özel bir gün çünkü ben bugün de yaşıyorum, gözlerim açık ilk nefesimi bilinçli bir şekilde çektim içime, bu bir ayrıcalık, bugün özel bir gün, evet bugün bana bir gün daha yasama şansı verildi diye.
İnsan yaşamında ne sorunlar var ama biz o kazağı alamadık diye bütün günü o güzelim ruhumuza ve bedenimize azap çektirmekle geçiriyoruz veya sevgiliniz sizin sevginizin yüceliğini anlamadı diye kahroluyoruz veya sular gitti diye, hava soğudu diye bütün gün kendimize ve sevdiklerimize surat asıyoruz.
Bir de söyle düşünelim, siz başlı başına bir yaşamsınız ve hayatta telafi edilemeyecek tek şey ölümdür.
Sular elbette gelecektir, soğuk hava için biraz daha sıkı giyinebiliriz, sevgilin seni anlamıyorsa aslında senin sevdana layık olmadığını pekala algılayabilirsin…
Peki, bu hayata ne zaman gülümseyeceksin, ne zaman kendin için bireyler yapacaksın, en sevdiğin çiçeği neden hala başkalarından bekliyorsun, bugün kendine niye o çiçeği almıyorsun, ne zaman miskinliğinden bir sabah da ödün verip doğanın ısrarla uyanışına kendini de şahit etmiyorsun, unutma ki bu hayati güzelleştirecek olan da çekilmez hale getirecek olan da sensin, sakın başkalarını suçlama…
Hadi artık her sabah yüreğine kocaman gülümsemelerle dolu bir nefes çek ve bütün gün verdiğin her nefesin içine bu gülümsemelerden katarak etrafındaki tüm canlı varlıkları varlığından haberdar et.
Hayata öylesine gelme ve de öylesine gitme, unutma ki bir ağacın gövdesine sarıldığında onun kalp atışlarını duyabilecek kadar bu dünyada duyarlı yasamak senin elinde, her ne olursa olsun tanı veya tanıma ama günaydınını ve gülümsemeni hiç bir canlıdan eksik etme.
Unutma sen bu dünyada başlı başına bir yaşamsın ve bu yüzden bile varlığın çok özel.
Evet insanoğlu, bugün YASAMAYA VAR MISIN ?????