ygafmin tarafından 5 Eylül 2012 tarihinde Hayata Dair Yazılar kategorisine eklendi.
Yazıyı okuyan kişi sayısı 62 ve yorum yapan kişi sayısı Yorum Yapılmadı.
Bir aslan bakıcısı, yavruyken alıp büyüttüğü aslanı çok sevmekte ve ona kendi çocuğu gibi bakmaktadır. Bir gün aslana et verirken aslan koluna bir pençe atar.Bir süre hastanede yatan bakıcı hastaneden çıkar, ancak çok sevip büyüttüğü aslanın bu davranışını unutamaz ve depresyona girer. Bunun üzerine bir psikoloğa gider. Psikolog ona, depresyondan kurtulması için aslanı affetmesi gerektiğini söyler.
Psikoloğun telkinleriyle aslanı affeden bakıcı, kısa süre sonra iyileşir ve tekrar işine döner.
Aslanla arası düzelen ve tekrar eski günlerine dönen bakıcı mutludur. Ancak bir süre sonra aslana kendi eliyle et verirken yine saldırıya uğrar.Bunun üzerine yıkılan bakıcının kalbinde ellerindeki yaralardan daha derin bir yara açılır.Bir süre sonra vücudundaki yaralar iyileşir, ancak kalbindeki yara bir türlü geçmez. Arkadaşlarının tavsiyesi üzerine başka bir psikoloğa gider.”Ben onu affetmiştim, neden bunu bana tekrar yaptı” diye sorar.
Psikolog ona hayatı boyunca unutamayacağı şöyle bir tavsiyede bulunur: “Affet, ama unutma!”