YÜREĞİM

Bazen düşünüyorum da, artık sana şiir yazmanın bir anlamı yok,hiç bir faydası yok gözyaşı dökmenin, seni düşünmenin, gitme demenin… Oysa daha bitmemişti sana sözlerim… Bunları söylemek için artık çok geç olduğunu da biliyorum. Ya da sen erken gittin,erken getirdin bana sonbaharı…Baharımdın oysa…Evet geç değil; geç olsaydı hala korkmazdım bir şarkıyı dinlemeye, dinmiş olurdu çoktan gözyaşlarım, seni düşünmezdim böyle delicesine… 
Bendeki yüreğini söküp aldın,oysa hala kanıyor o yara, görmedin, göremedin. Ve büyük bir sevdam vardı sana hala o yaralı yürekte saklı olan…Böylesine paramparça etmek o sevdayı yakıştı mı şimdi sana yar! Şimdi ne sen durdurabilirsin o karşıkonulmaz acıyı ne de ben…

Sevdanın acısı tek bana mı kaldı yar, sen nerdesin? Ben ölmeden nasıl taşıyayım o acıyı? 

Yine de git, git belki böylesi daha iyi. Hem sensizlik ölüm değil ya,neyi sensiz yapamadım ki ben? Hem aşk nedir ki, geçici bir şey işte…Zaten sen gitmeseydin ben sana git derdim belki, kalıp da ne yapacaktın ki küçük dünyamda… Sen git en iyisi, durma! Arkana da bakma sakın, ardından dökeceğim yaşları bilme, hayata küskünlüğümü, çaresizliğimi anlama…Bilirsin sevmem yenilişleri….Hadi git!!!

Dur, dur nereye, dur gitme, beni bırakma! Gitme sebebim olma, sensiz bir dünyada yaşamak istemem ki ben. Gitme, yüreğimi bu kadar doldurmuşken sevdanla… Son olsun yenilişim, yoruluşum, tükenişim… Gitme ben sensizliğin acı yükünü sensiz nasıl yaşarım? Olmasa da faydası gözyaşlarımın, BİLMESENDE SEVDAMI NE OLUR GİTME!!