YUMAK YUMAK BİRİKEN BİR SEVDA

Birikimlerim yumak olmuştu bir gün ve bu yumağı çözebilmek adına bilgisayarımı açtım.. Ne yapacağımı bilmeden oturmuştum çalışma masama.. Önce gazete ve dergileri okuyarak kendime gelmeye çalışıyordum.. 1-2 saat kendimce yazılar okudum birkaç habere takıldım ve haber okuma sürecini tamamladıktan sonra kavga olan odaya dönmemek adıma önüme gelen bir linki tıkladım.. Ve o an hayatımın değişeceğini bilmeden o oyun sitesine üye oldum.. Bu bir tavla oynamak için üye olduğum bir siteydi… Nereden bilirdim ki hayatımın o site de değişeceğini.. Bu arada şunu da belirtmek isterim ki yurt dışında üniversite bitirmiş bir bayan-bir anne olarak hayatımda asla böyle sıradan zevklerim olmamıştı. O an içerde cereyan eden kavgaya devam etmemek adına oyun oynamak işime geldi..Hem de nette .. Erkek adı ile bir kullanıcı adı aldım ve oyuna başladım.. Beynimde yaşadıklarımı o an için unutmuştum en azından diye devam ettim ve 2-3-4 oyun derken bir oyuncu beni oyununa davet etti. O an oynadığım oyun bitmişti ve davet edildiğim oyuna giriş yaptım…Çok enteresan bunu şuan bile anlatamam ve bende anlayamam ama ellerim buz gibi olmuş ,kalbim de çok hızlı atıyordu. BİRAN buna anlama veremedim o anlık bir şey diye düşündüm çünkü sinirlerim bozuktu ve tansiyonum düştü falan diye düşündüm ..AMA SONRASINDA oyun çok güzel karşımdaki insan çok içten ve benim düşüncelerim bazında konular gündeme getiriyor.. Şaşırdım kaldım..Politika konuşuyoruz , siyaset,ülkemizin genel durumu derken bir sohbettir yürüdü.. Ama çok seviyeli ve iki erkek gibi konuşuyorduk en azından o beni erkek sanıyordu.. Sonrasında baktım olmuyor .. Olmuyor derken de karşımdaki insana dürüst olmadığımı düşünerek bahane uydurdum ve hemen kapadım..

 

O gün ertesi gün istesem de o siteye de o oyuna da girmedim..O kişi ile karşılaşmamak adına.. Geceleri aklıma geliyor unutamıyordum.. Bunu sanırım kelimelerle anlatmam mümkün değil. Aradan uzun zaman geçti ve ben o kişinin o site de olmadığını düşünerek yine oyuna girdim .. Baktım orada ve yine onunla tavla oynadık ..Nasıl olsa beni erkek olarak biliyor zararı yok dedim. Bu bu şekilde 1-2 ay sürdü ama ben halen kendimi ODTÜ İng. Bölümünde okuyan bir erkek öğrenci olarak tanıtmış idim .Ve öyle de devam ediyorduk..Bana bir gün email adresini vermişti ve sonrasında oturdum buna durumu anlatan bir mail yazdım.. Çok özür dileyerek bu anlamda gerçeği anlattım..Çok yadırgayabilirsiniz ama yapım gereği bunu açıklamam gerekiyordu.. O masumane bir biçimde bana yaşadıklarını anlatmıştı ben ise yalan yanlış ona üniversite de okuduğumu ailemden uzak olduğumu falan anlatmıştım.. Gerçekleri yazmam gerekiyordu ve bunu yapmazsam huzursuz olacaktım..Neyse maili yazdım ve gönderdim ama çok tuhaf mail iletilemedi..3-5 kez denesem de gitmedi ve bunu oyun da yazmak ,anlatmak istedim ve oyuna girdim orada idi ve de gerçeği anlattım ..Ve sonrasında aramız da istemesek de bir bağ oluştu..Kimse , ne o ne de ben bunun böyle olması adına bir uğraş vermedik. Sonrasın da sadece konuşuyor birbirimizi neyi nasıl yapmalıyız konusunda

destekliyorduk. Onun da benim de zoraki yürüttüğümüz bir evlilik vardı ama o da ben de her anlam da bunun için uğraşıyorduk. Bu birkaç ay böyle devam etti..Yaşadıklarımız kolay şeyler değildi .Ve ben 3-4 kez boşanmak için dava açtım sa da sonucu gelmiyordu ve o sene bunu başarabildim. O da benden önce den istemişiz ama sonu gelmemiş..O bir erkek olarak ben de bir kadın olarak yuvamızı kurtarmak adına eşlerimize evliliğimizin yürümesi adına elimizden ne geliyorsa yapmıştık. Birbirimizle tanışmadan evvel neler yapmışız sonrasında konuşunca şaşırdık o da ben de hemen hemen aynı fedakarlıklarla bu müesseseyi yani yuvamızı yürütmeye çalışmışız….

 

Aynı yılın bir ayın da ben diğer ayında o boşanmıştı ve o da ben de gelecek adına kendimizle planlar yapıyorduk. Sanki onun bir yarısı ben benim diğer yarım da bu dünya da o idi…Ruh eşi kavramına o da ben de çok inanırmışız .. Ruh eşleri birbirini bulmuştu.. O kadar mutlu idik ki..3-5-7 ay sadece belki de 2- 3 kez buluşabildik. İkimiz de farklı şehirler de yaşıyorduk ve işlerimiz ağırdı ..Benim yaşadığım şehre geldiğin de işe gideceğim yol üzerinden onu alıyor iş yerime kadar geçen mesafe de 10-15 dk birbirimizi görmemiz bize yetiyordu. Çokkkkkkkkkk ama çok mutluyduk. Ben de o da iş çıkışı yine 0 10-15 dk arabada yolda gitmek adına da olsa o anı iple çekiyorduk.2.5 sene benim ve onun bazı engelleri nedeniyle bir sinemaya dahi gidemedik..Oturup 2-3 kez belki tavla oynamadık ama an geldi o da ben de müsait olmadığımız için telefon da konuşup ” şuan şu kanal da şu film var onu izleyelim ve beraber izliyormuşuz gibi hissedelim”dedik ya da nette beraber yine tavla oynadık …O benim dünyamdı ben de onun..Ve 2004 yılının Kasım ayı bana ”yeter ne olur evlenelim” dedi..Ben de tabi ki evlenmeyi çok istiyordum ama ailemle yaşadığım bazı nedenlerden dolayı ona ” temmuz 2005 de olsun bu ” dedim ve nedenlerini de açıkladım..Çok istemediği bir cevaptı belki de ama amacım onunla sorunsuz kimseyi mutsuz etmeden MUTLU ÖMÜR BOYU SÜREN BİR EVLİLİK yapmaktı.

 

O gece bunu söylemek çok zor oldu benim için ve sonra bunun nedenlerini ona tekrar tekrar anlattım..Ve 5-6 ayın bunun için bize engel olmadığını izah etmeye çalıştım. Her şey yolunda ilerliyordu ama bir gün çok basit bir nedenden dolayı tartıştık ve sonrasında bunun nedeni anlamasam da mesaj çektim ve aldığım cvp çok yıkıcı idi inanamadım.” bu buraya kadar mış .. HERŞEY BİTTİİİİİ…” O an inanamadım ,yıkıldım ,mahvoldum ..Ama ”yok bu böyle bitmez karşıma geçecek ve bunu yüzüme bakarak söyleyeceksin ki inanayım ” dedimse de sustu cvp vermedi…..Çünkü o bunları yazacak bir insan değildi ve de çok büyük bir neden yoktu bunun bitmesi için. Hatta aylar önce bir küçük nedenden dolayı daha doğrusu onu çok sevmeme rağmen ” bu bitsin seni bekletemem ”demiştim ve bitrimiştim canım yansa da …Ama o bana ” HAYIR BU BERABER BAŞLADI VE BUNU TEK BAŞINA BİTİREMEZSİN… BERABER BAŞLADI BERABER BİTER ..ORTAK BİR KARARLA BİTER ANCAK” demişti..Tek taraflı bitiremezsin demek istemişti. O an bu aklıma geldi bunu ona msjlarla anlatmaya çalışsam da cvp vermedi. Bu 1 ay kadar sürdü. Ve doğum günü yaklaşıyordu ve ona aylar öncesi bir saat almıştım onu vermek istiyordum ,telefona açıp sadece bu nedenle görüşmek istediğimi söylemek istesem de cvp vermiyordu. Bir ortak arkadaşımıza rica ettim ve bunu söylemesini istedim. Amacım hediyesini vermek ve kabullenemesem de dostça ayrılmaktı. Arkadaşım onu aradı ,yanında idim o an ve halini hatırını sordu sonrasında daha hediye vermek istediğimi söyleyemeden o ” kapatmak zorundayım ,ailem geliyor ,onları karşılamam gerekiyor , terminaldeyim .. Çünkü EVLENİYORUM ” dedi….O AN DÜNYAM YIKILDIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII..BEYNİMDEM VURULDUM HATTA O AN BAYILMIŞIM.. Kendime geldiğimde halen arkadaşıma ” HAYIR YALAN YALAN BU SÖYLEDİKLERİ YALAN ” diye saçmalaşmışım..Kabullenmem kolay olmadı ,işe gidip geliyordum ,hayatımı sürdürmeye çalışıyordum ama içim hep ağlıyordu. Babamı kaybettiğim yıllar da da aynı durumu yaşamıştım ve ” babam ve bu hayır babamın acısı ile bu aynı olamaz Allahım nedir bu ? Nasıl aşacağım ben bunu ” diyordum. İnsanlar ağladığımı görmesin diye araba da ,yolda hep güneş gözlüğümü takıyordum. İş yerine sabah girdiğim de insanlar ” neden gözlerin şiş?Neden ağladın mı? ” dediklerin de her gün bir başka yalan söylemek zorunda kalıyordum. Günler çok zor geçiyordu , EVLENİYORUM dediği an itibariyle telefonunu hemen silmiştiM REHBERİMDEN DE BEYNİMDEN DE..

 

Ve aylar geçti bir gün bilgisayarımda yazılarımı yazarken msn im açıktı ve bu kişiden bir msj aldım..Onu msn den silmiştim ama engellememişim ,bunu bilgisizce yapmayı unutmuşum..Neyse bana ”merhaba ,nasılsın ” dedi ve ”çok iyiyim ” kelimesini 5 dk da felan ellerim titreyerek yazdım ..Şok içindeydim. Sonrasın da ben sordum nasıl olduğunu nezaketen de olsa .. O da ” hiç ama hiç mutlu değilim ,her şey bir hata idi , seni çok üzdüm biliyorum AMA ne desem de kendimi affettiremem sana ” dedi…O an hemen engelledim ve de sildim….Sonrasın da cep den mesajlar çekmeye ve aramaya çalıştı hiç ama hiç cevap vermedim..Çünkü tercihini kullanmıştı o ve de evli idi HATTA eşini nin de hamile olduğunu öğrenmiştim. O nedenle kendimce uzak kalmak ve yaramı kendimce sarmak iyileştirmek için hobbyler buluyordum..Ve bunu zor da olsa başarıyordum ..

Aylardan Kasım idi sanırım 2006 ve telefonum çaldı baktım yine o .. Cevap vermedim .. 2-3 kez aradı cevap yine vermedim. Sonra mesaj çekti ,okudum ve inanamadım… Kızı olmuştu 8 saat önce ve kalbinde sorunları vardı. Çocuğunun doğduğu hastane de pediatri kardiyoloji bölümü yok idi. Benden yardım istiyordu…Ve hemen benim çalıştığım hastaneye sevk edilmesi gerekiyordu ,hastane kabul etmiyordu ve benim bunu yapmamı istiyordu. Çok acı da olsa bunun için Prof. Dr. undan tutun da acil de kim varsa ayarladım.. O na da haber verdim.. Çocuğu için her ortam hazırlanmıştı ve kendi ellerimle o yavruyu hastanemize aldım gereken her şeyi yaptım.. Çok içim yandı ama ben insandım ve karşımdaki yavru da hayat diye direniyordu.. Bebek ameliyat oldu ama kurtarılamadı.. Sanki onu kaybetmişim gibi tekrar eskiye döndüm .. O kadar acıya rağmen yine o acıya denk bir acı yaşıyordum..Bu ise karşıma çıkıyor ” bunları ben hakkettim,bir kalbi yaktım Allah da benim ve yavrumun kalbini yaktı ” diyordu.

 

Ve o olay sonrasında onun bana ulaşamaması adına ne geliyorsa yaptım ,tel nr mı değiştirdim ,adresimi herşeyimi.. Çünkü ben ARTIK O ACININ DEVAMINI YAŞAMAK İSTEMİYORDUM..HAYAT HEP TESADÜFLERLE DOLU AMA BU SEVDA DA SADECE ŞUNU ÖĞRENDİM BEN GERÇEKTEN SEVEBİLMEYİ ÇOK İYİ BİLENLERDENMİŞİM ,BANA BUNU YAŞATTIĞI İÇİN BU SEVDAMI ÖLSEM DE UNUTAMAM … .. SEVEBİLENLERE TEK SÖZÜM ” SEVDA YOLUNUZ HEP AÇIK OLSUN” DİYORUMM.

 

SEVGİYLE KALIN..

SEVDA