YALNIZLIĞIN BAŞKENTİ

ygafmin tarafından 4 Eylül 2012 tarihinde Yazgulu Yazılar kategorisine eklendi.

Yazıyı okuyan kişi sayısı 64 ve yorum yapan kişi sayısı Yorum Yapılmadı.

Hemen Başla

Hayatın sensizlikle boğuştuğu dar sokaklarından geçiyordum. Yine aklımın bir köşesinde sen, diğerinde ayrılığımız. Anlamsızca yürüyor ve sevdamla boğuluyordum. Sırf seni unutmak için sevdiğim herşeyi yapmaya çalışıyordum. Ama hiçbir şey sende tattığım sevgi kadar güzel, ellerinden içtiğim AŞK şarabının tadını vermiyordu. Ve hiçbirşey seni bana unutturamıyordu. Halbu ki aşkımız niye bu kadar kısa
sürmüştü, ve hangi kız senin kadar asil olabilirdiki. Yapraklar ruhum kadar kurumuş, yollar benim kadar eskimişti, şaraplar ise, hiç bu kadar yıllanmamıştı. Her adımda rüzgarın soğuk tokadını yiyor hayatın tozunu yutuyordum… 
Bir çocuğun annesine olan sevgisini görüyordum. Seni görüyordum. hiç unutamadığım anları yaşıyordum. Gülleri, laleleri ve yalancı aşkları… Hayat belkide diken tarlasında bir çiçekti seninle ve sen BAŞROLDEKİ GÜL. Her denizde seni görüyordum ve hiçbir güneş senin gibi parlamıyordu. Rüzgar şaçlarını okşuyordu bu tozlu topraklı şehirde, Gözlerinin karanlığı bir gecenin denize düştüğü saatlerdeydi sanki ve ben o denizde boğuluyordum. Hiçbir deniz böyle acımasız ve davetkâr değildi. Yakamozlarla selam yolluyordum sana belki bir deniz kızı çıkar diye… Beklemeye değerdi aslında, eğer gelecek birisi varsa şu hayatta. Ve sen beni bekliyordun… bense Yine aynı rüyayı görüyordum, \”hiç yaşanmayan ama unutulmayan\” o rüyayı. Sessiz sedasız konuşuyorduk. SEN bana bakıyordun camların arkasında ve ben seni sevdiğimi haykırıyordum. Duymuyordun veya ne bileyim duymak istemiyordun. Aslında kimsenin anlamadığı ve rahatsız olduğu sessiz çığlıklar atıyordum. Gelecek cebimizde, geçmiş ise şiirlerde kaldı… 
Tüm şarkılar sana çalıyor, tüm şiirler sana okunuyordu. Oysa tüm kelimeler sigaranın dumanında uçup gidiyordu. Bir sigara yakıyordun tüm yaşananlar yanıyor tüm mazi kayboluyordu. Küller ise birer birer üzerime dökülüyordu. Yine bir rüzgar olup aklımın bir uycundan esip esip kayboluyordun. \”Üstadın dediği gibi ben yine yalnızlığın başkentiydim\” 

S.D.GERİMA… \”Tüm hakları yalnızlığıma aittir\”…

Konuya ait etiketler

Görüşlerinizi bize yazın