İŞTE BENİM HAYAT OYUNUNDAKİ ROLÜM

ZorLu bi hayatın acımasız gerçekleri işte…

            Monoton geçen bir hayatın süpriz geLişmelerle canlandı hayatım..Hiç bekLenmediğim şeylerin yaşanmasıyla hayatımda yeri olan insanların bi anda düşüşe geçmesi… Hayatıma binibr heyecan katıp,beni hayattan bikez daha soğutmaya yetti. İnsanın alnına bi anda alnına mühür gibi oturan izlere nasıl katlanıyor insan aklım almıyor..

Şu kocaman oyun sahnesinin içinde o kadar çok rol değiştiriyorum ki artık kendimi biLe tanıyamaz haLe geldim. Mutsuzken mutLu rolü yapmaktan yoruldm.Herşeyi açığa vurmak isterken birşeylerin daa kötü olmasındn korktuğumdan mı düşüncelerimi açığa vuramıyorum , yoksa söylemek istediklerim yanıltıyor mu beni??

Garip çok garip … Etrafımdaki insanların benden yana kalır bi farkı yokmuş.. En yakınımın bile arkasında gizlediği çeşit çeşit yüzler.. Hepsini yeni yeni keşfetmenin acısıyla hayatımın daha doğrusu kalbimin kapılarının birine daha kilit vuruyorum bir daha açılmamak üzere.Pişmanlığın,hayal kırıklığının  tadını bir kez daha tadıyorum.. Belli bi kurala bağlı olan hayat oyunumun içinde ” THE AND” yazısının ne zman belireceğini, herkesin bi anda son maskesinin nasıl olacağını,arkamdan iyi veya kötü oynadı diye yapacakları klasik değerlendirmeleri o kadar çok  merak ediyorum ki…

Ve işte ”SON…” Hayatın bana verdiği bu acımasız rolü daha fazla kaldıramadan son kez sahneye çıkıyorum. Ve kendimi sadece yarım saat süren bi saltanatın içinde bulmanın şaşkınlığıyla etrafımdaki insanların rollerini ne kadar iyi oynadığının bi kez daa farkına varıyorum .. Ve işte son perde …