Dön gel…tut beni..

sewgıne muhtaç kaldım içimde kopan bır fırtınayla sessızce haykırıyorum sana ,sesım cıkmaz belkı ama yüreğım cıkıcak sankı…dilim varmıyor dön gel demeye bılıyorum dönmeyeceksin bende sadece senın haylınle yasayacagım..
benım deılsın artık sen bunu yuregım sızlayarak soyluyorum sana,deılsın işte benım…o ellerının baskasını tenınde gezdıgını gormek helede duşünmek nefes alamayacak gıbı oluyorum şuan ölmek istıyorum sessızce hemde sen senın için oldugunu bilmeden!!
üşüyorum uçurumun kıyısındayım benı tutamayacak kadar uzaksın bana… hersabah yanımda sana bakarak uyanmayı hayal ederdım şimdi hayallerımıde boğuyorum onlar bıle gıttıler benden !!!
tut beni desem ne yapardın acaba belkıde bu sozumu hiç duymayacaksın ama yınede soyluyorum tut beni!!!