Aşk

O zifiri karanlığı aydınlatan köz gibi olmuş yüreğim sesleniyor: Senin için çektiğim dertleri dağlara haykırdım onlar bile ağladı ama sen ne yaptın ihanet işte ozaman yüreğimin ağlamasıda dağların ağlamasıda sustu çünkü ihanet için gözyaşı dökmeyi gözlerim kabul etmedi. Bir ürkek çocuk gibi korkar oldum senin yaptıklarından sonra insanlardan artık seni görünce gözlerim gözyaşı dökmüyor çünkü artık kan döküyor kalbime ise gam bağlıyor…