YİNEDE ALDATIYORUM SENİ….

Yazar yasemin
“Sen” aldığım nefes gibisin…..
Almadan duramam…..
“Onlar” ara sıra aldığım şarap gibi….
Ara sıra almadan duramam….
Diyordu genç adam…
Kadın o lal taşlarına benzeyen gözlerini yere sabitlemiş…
Anlayamıyor ama yinede dinliyordu….
Ve devam ediyordu adam…
Birkaç gecelik kadınlar “onlar”…!!!!!
Onlar kredi kartı ekstralarını kabartırken…
“Sen…!!!!!”onları kapatmak için yüzsüzce borç alabildiğimsin…
İçimdeki bomboş sokaklardan geçerken,ışığını söndürmemiş…
Beni bekler bulduğum tek sabahçı kahvesin…
Diğerleri terk ettiğinde soluğu küstahça yanımda aldığımsın ….
Ama yinede aldatıyorum seni….
Kurgulanmış sevişmelerden sonraki pişmanlığımsın…
Vıcık,vıcık öyle yapışkan sevişmelerden sonra ….!!!!!
Günah çıkarmaya geldiğim iki mum bir ikonsun…
En çaresiz…en müthiş kabuslardan korkuyla uyandığımda;
Hiç korkmadan kollarının arasında dalıp gittiğimsin…
Ama yine de aldatıyorum seni…
Son damlayı görene dek içtiğimde… körkütük sarhoş olduğumda yani….
İnsafsızca küfürler ettiğimsin…
Canını yaktığımsın….
canımı yakansın…
Ama yinede aldatıyorum seni…
Üniversite kampuslarında adam olamadığım;
Ve Sevmek fiilinin hiçbir zamanını çekemediğim için;
Her gece beni sırtımdan vuran isyanlarımsın….!!!!!
Ben meydanlarda sloganlar atarken …
Hiç durmadan bu düzene ana avrat…!!!!
Sen ellerime geçirilen kelepçelersin…
Ben içerdeyken…!!!!
Sen ders notlarımı getirenim,
Yoklamalarda atılan en gerçek imzalarımsın…
Ben içeriden çıktığımda, bütün kanamışlığımla…!!!
Annemin telaşlı merakıydın …
Sorduğunda annem;bu kanla karışık yamalarımı..!!!
Öyle ikna edici, “bisikletten düştü” demiştin ki…
Yani En büyük yalancım… en güzel yalarımsın..
Hangi adam bisikletten düşerdi de,
Sırtında derin yanık izleri olurdu ki….?????
Sonra ne gülmüştük bu vahim yalana….
Ama yinede aldatıyorum seni….!!!!
Kavgalar ettiğimsin pervasızca..
Ellerimi kaldırabildiğimsin…
İçimin ezilişisin…
Ve onca utanmazlığıma rağmen susanım…
Yüzünü yere döküp gidenimsin…
Unutmadan..!!…sen her yere döküp gittiğinde yüzünü..
Dökülen yüzün üstünde, saatlerce dolaşandım ben…
Ayaklarımın altı kan revan…
Her yanım senin hıçkırık…!!!!
Her yanım seni yüzün..
Ama bilirdim..
O kapılar suratıma hiç çarpılmayacaktı…
O bavul, hani küçük siyah…
Hani Eminönü’nden ucuzluktan almıştık…
O bavul hiç toplanmayacaktı…
Yani alçaklığıma bakmadan yedek anahtar yaptıran
Tek kadınsın……..
Olmadı çilingir çağırır, içimin dağınıklığında;
Önceki geceden kalan kadınların,terli çığlıklarını temizlerdin…!!!!
Hoyratça seviştiğim kadınlardı “onlar”….
“Sen” nefesin bile çarpsa yüzüme titreyişlerimdin…
sen anlamıyordun reddedişlerimi…
Oysa…..!!! dokunsam eksilecektin….!!!!
İşte bu yüzden aldatıyorum seni…
Sende yok olmaktan korktuğum için…
İnkar edişlerim,seni böyle çok
Sevdiğim için…
Bana benzemediğin için…
Hani sormuştun ya…”kaç kişisin sen sevdiğim adam”….!!!!
Bir tutsak…Bir firari…Bir korkak…bin bela….
İşte bu yüzden ….!!!!
Kaç kişi olduğumu bilmediğim için….!!!
Aldatıyorum seni…
Ben sende kalamam…
Anla beni….