Yabanci

Yazar Zül-karneyn

Yabanci
Yollara düstü bu ayaklar

geride kaldi bütün yalanlar

sonunda sevenlerim bana yabanci kaldilar

yeni bir ufka acildi bu gönül

ne zaman ve nerde yakalar bu ölüm

sonunda geldim bir dört yola verdim biraz mola

nereye gitsem diye sorudum kendime

bir an caresizlik güstü gönlüme

geriye dönemem artik

yabanciyim ben esgi günlerime

nereye gitsem diye düsündüm durdum

yildizlarda anlamaz benim bu halimden

yorgunluk cöktü üstüme

isik oldu günes gündüzüme

sebeb oldu yollar ölümüme

 

yürü gönlüm uzaklara

düsme sakin tuzaklara

aldirma sana yabanci bakanlara

 

Yürüyorum uzun ince bir yolda

varamadim hala yolun sonuda

susdum cikmadi agzimdan bir hece

yürüdüm yeni umutlara

aldirmadim bana tuzak kuranlara

yollar siralanmis önüme

kapildim rüzgarin yönüne

durmaz bu ayaklar gider gönlünce

aksam olur yine isiklar sönünce

günler gelir bes bese

yollar bitmez yürürüm gündüz gece

sabret ayaklarim az kaldi

dayan gönlüm dayan

zaten yok senin icin aglayan

 

yürü gönlüm uzaklara

düsme sakin tuzaklara

aldirma sana yabanci bakanlara

 

Yeni bir sayfa actim kendime

yagmur yagar üzerime

siril siklap oldum yine aldirmam

yollar zor gelsede mum gibi sönmem

yoluma devam eder geriye asla dönmem

herkes yapanci oldu bana

taniyamadim bir an kimseyi

hor görmeyin üstümdeki yirtik elbiseyi

cok uzun bir yoldan geldim

geldigim yerde hep ezildim

bir yudum sevgiyi cok özledim

icimdeki yarayi hep gizledim

hor görmeyin yabanciyi

sadece sizin deyil gülmek

kaderimde yazilmis bir yabanci olarak ölmek

 

yürü gönlüm uzaklara

düsme sakin tuzaklara

aldirma sana yabanci bakanlara