Söz dinlemeyen kalp

cYazar Fatih
Cuma, 26 Mayıs 2006
saçmasapan bir geceydi işte
gündüze küşmüş ayın,
gecenin kuytusunda
yapayanlız bir yıldızdı o
süzlüyordu dar sokak kaldırımlarında
köşeyi dönüp avuçlarımı ısıtmaya çalışırken gördüm onu
rüzgarın kalbime vurmadığı bir köşeydi
yüzüne baktım…
gözleri yanıyordu
sokak lambaları altında
yemyeşil gözleri
karşı kaldırıma oturdu usulca
kırmızı eteği dolanıyordu bacaklarına
küçük ama güçlüydü,
dizlerini oğuşturan elleri
öylece izliyordum
rahatsız olacağını hiç düşünmeden
kafasını kaldırıp,
titreyen dudaklarıma baktı
ve sesini duydum
“sigaran var mı?”
cebimin yerini unutmuş gibi öylece kaldım bi an
“var” dedim
“var!”
yerinden kalkıp yanıma geldi
kocaman gözleri vardı
küçücük dudaklarına inat
yemyeşil gözleri
kirliydi kirli olmasına
zayıftı da biraz
ismini sordum
“hayat” dedi
bana ismimi sormadı hiç
sigarayı alıp öylece süzüldü yanımdan
belkide çok isim vardı
hayatında anlamı olmayan
bir tane daha olsun istemedi
uzun uzun baktım ardından
fısıldadım sonra rüzgarın uğultusunda
“hoşçakal hayat”
ve yürüdüm
kısada olsa hayat bulan
o dar sokaktan
Yazar Fatih
saçmasapan bir geceydi işte
gündüze küşmüş ayın,
gecenin kuytusunda
yapayanlız bir yıldızdı o
süzlüyordu dar sokak kaldırımlarında
köşeyi dönüp avuçlarımı ısıtmaya çalışırken gördüm onu
rüzgarın kalbime vurmadığı bir köşeydi
yüzüne baktım…
gözleri yanıyordu
sokak lambaları altında
yemyeşil gözleri
karşı kaldırıma oturdu usulca
kırmızı eteği dolanıyordu bacaklarına
küçük ama güçlüydü,
dizlerini oğuşturan elleri
öylece izliyordum
rahatsız olacağını hiç düşünmeden
kafasını kaldırıp,
titreyen dudaklarıma baktı
ve sesini duydum
“sigaran var mı?”
cebimin yerini unutmuş gibi öylece kaldım bi an
“var” dedim
“var!”
yerinden kalkıp yanıma geldi
kocaman gözleri vardı
küçücük dudaklarına inat
yemyeşil gözleri
kirliydi kirli olmasına
zayıftı da biraz
ismini sordum
“hayat” dedi
bana ismimi sormadı hiç
sigarayı alıp öylece süzüldü yanımdan
belkide çok isim vardı
hayatında anlamı olmayan
bir tane daha olsun istemedi
uzun uzun baktım ardından
fısıldadım sonra rüzgarın uğultusunda
“hoşçakal hayat”
ve yürüdüm
kısada olsa hayat bulan
o dar sokaktan