Sonsuzluk olmalıydı

Yazar sametsagar
Sonsuzluk olmalıydı senınle
sana gec kalmıs olmak değil
yaşadıklarım gülmeyi anlatmalıydı sana
ağlamaklı olmayı değil
unutmak kalmamalıydı
hak ettiğimi almalıydım
yanlızlıkla konuşmak olmamalıydı
sana tukenmeliydi kelimeler
hiç bir şarkıda seni aramamalıydım
hiç bir şiir sana yazılmamalı
ve seni anlatmamalıydı
buna hiç gerek yoktu
sen ulaşılmamış olmamalıydın
sıradanlıktı ıstedığim
sensizlikle başlayıp
senzilikle devam etmemeliydi
seninle başlayıp seninle bitmeliydi
kimsenin tesellisine ihtiyacım olmamalıydı
hiç bir umudun arkasına saklanmamalıydım
her sabah sana uyanmamalıydım
her sabah seninle uyanmalıydım
geceler olmamalıydı
gündüzlerde yaşamalıydım
sevmek bu olmamalıydı
bu değildi
bir adı olmalıydı
sığdırılmalıydı zamana
bir zamanda yaşanmalıydı
zamanında yaşanmalıydı
yaşamayı bilmeliydim
evet artık o sımsıcak elinin elime değişini
hissetmeyi bilmemeliydim
her gece senden bir daskika bile uzak kalma düşüncesiyle
sabahlara kadar seni gözyaşlarıyla düşlediğimi
uğruna destan yazdıracak kadar seni sevdiğimi bilmemeliydim
mezara kadar olan aşklarını
bir kalemde silip atan
aşk yerine kalbinde bir gülü bile canlı tutamayan
soldurup atan insanların aşk bu diye haykırdığını
fakat sonsuza kadar mutlu olmadığını görmemeliydim
seni özledim sevgilim bu en son gün
sensiz oluşumun son sabahında yine sende olduğumu
ve seni delice sevdiğimi ben kalbımde hissetmemeliydim