SON BULSUN ACILARIM

Yazar Adem YILDIZ
Yillarin yorgunlugu var islak gözlerimde..,
Her anim,bir izdirapla dolu sanki…
Gün olur mazimi ararim,gün olur yarinimdan korkarim…
Tutunacak bir dal olsa,kirilir diye sakinirim tutmaya…
Bazen dalar giderim ta derinlere,bilinmezligiye…
Hersey sira daglar gibi gecer önümden…
Cocukken,hayata tutanmayi,mutluluga özlem duyardim…
Simdi ise cocukluguma,tertemiz hayallerime duyuyorum o özlemi…
Once dost bildiklerimi kaybettim, ve ardindanda sevdiklerimi…
Neden nicin diye sordukca kelimeler dügümlendi dilimde…
Ben hayati böyle tanimamistimki sevgiydi askti düslerimdekiler…
Allahim neden böyle,hersey üstüme gelir ansizin…
Kurtulmaya calistikca,ve kurmaya calsitikca hayalerim cöker üzerime…
Bir zamanlar tuttugum eller,sigindigim yürekler nerde…
Simdi neden herkes yabanci birbirine…
Yakinlastikca uzaklasiyor deger verdiklerim…
Bu bir rüya olsun gördügüm bir kabus…
Yarina uyandigimda beyaz tertemiz umutlar dogsun…
Ve son bulsun acilar,gözyaslari,umutsuzluklar…
Günes gibi acsin sonsuzluga isiklar…
ADEM YILDIZ