Sensiz geçen günlerin anısına

Geçmişimde yaptığım hataları;

Seninle sildim geleceğimi ise;

Seninle yazdım.

Şimdi sensizliğin getirdiği boşluğu ve içimi mütemadiyen sarışıdır.

Bu hikâye.

Olmadı deyişin hâlâ kulalarımda.

Benimse çaresiz yakarışlarım.

İnkâr etmiyorum ağladım.

Her gece seni ve sensizliğimi düşünerek;

Sana kızamıyorum.

Kendince nedenlerin vardı beklide.

Beklide fazla geldi sevgim.

Yada kortun bağlanırım diye.

Sana kızamıyorum.

Sadece kendime.

Öfkeliyim biraz o da yenildiğimize.

İlk defa bir kız için gözyaşı döküyorum.

Saçma gelirdi beylik laflar sensiz yaşayamam gibi.

Yaşanmıyormuş sevdiğim yeni ,yeni öğreniyorum.

Gidişin canımı çok yaktı.

Çabalıyorum olmuyor.

Unut diyorum unut.

Boş çaba bu yaptıkların ne yaparsan yap o yok artık alış buna.

Alışılmıyormuş yeni anladım.

Şimdi her şeyimi yitirdim seni yitirdim ağlıyorum;

Amacımı, hayalimi, umudumu ve sevgilerimi hepsini aldın gittin.

Adalet mi bu beni yapa yalnız bıraktın.

En büyük ihaneti sen yaptın sana ihtiyacım varken beni yüz üstü bıraktın.

Biliyorum bu yazdıklarımı biraz olsun düşünmeyeceksin.

Hatta beni bile.

Bense sensizliğime lanet ediyorum.

Rüyalarımdasın artık ancak orda sadece seninleyim.

Sabahları sevmiyorum;

Sensiz uyandığım hiçbir günü sevmediğim gibi.

Bilirsin sana hep sensiz olamam derdim.

Sende çocuksu bir şımarıklıkla ben yaparım ama derdin.

Şimdi anladım gerçektende bensizde yapabiliyormuşsun.

Ben hep seni düşünürdüm.

Sende beni.

Bir ay oluyor bitanem.

Hiç mi düşünmüyorsun beni.

Her gün daha da çok özledim seni.

Yapamıyorum.

Ayrılırken kendine iyi bak demiştin ya.

Sen olmadıktan sonra ne anlamı var ki bitanem.

Beni milyonlarca parçaya boldün giderken.

En büyük parçamı da;

Sen aldın.

Geriye sadece anılar ve o çok sevdiğin şiir kaldı bende.

Daha çok acı çekeyim diye.

Sana dön diyorum bebeğim dön artık dayanamıyorum sensizliğe.

Ama benim gibi sevebileceksen dön bir ayrılığa daha dayanamam.

SENİ ÇOK SEVİYORUM BİTANEM