SENİN GİDİŞİN

Gecelerin en karasını yaşıyorum
Yıldızlar yavaş yavaş sönüyor
Ay yüzünü çeviriyor benden
Karanlık,içine hapsediyor beni
Çıkmazlara sokuyor
Haykırışlarımı kimse duymuyor
Kelimeler dilime dolanıyor
Sensizlik bıçak gibi saplanıyor kalbime
Ayrılık başımı ağrıtıyor
Elim ayağım titriyor
Bedenim sensizliğin acısını,ızdırabını çekiyor
Ama artık dayanamıyorum
Ayrılık ölümden betermiş
Yaşamadan anlaşılmıyor
Ama yaşayınca da dayanılmıyor
Sen yoksun ya
Bu koca İstanbul da eskisi gibi değil
Beyoğlu’ndaki çalgıcılar senin gidişine çalıyor
Boğaziçi seni soruyor bana
Ve Ortaköy sensiz seyrediyor Boğaz’ı
Kızkulesi’nde ki sevgililer artık yok
Her tarafta matem,ümitsizlik ve senin yokluğun
Beşiktaş iskelesi seni sayıklıyor
Üsküdar eski sakinliğini kaybetti,sana ağlıyor
Aynı benim sana ağladığım gibi
Senin gidişin herkesi üzdü
Her şey geri dönüşünü bekliyor
Bana döneceğin günü
Ve ben her zamanki gibi kalbinin tam ortasındayım
Seni bekliyorum şimdi
Artık kimseyi üzmeye hakkın yok
Ne olur,dön artık bana
Ne olur.