O Benim İşte

Yazar İrfan Yılmaz
Simsiyah gözlerle süzdü süzeli,
Bir hülyaya dalmış… O benim işte.
Ahu gözlü bir güzeller-güzeli,
Kalbini mi çalmış? O benim işte.

Şerbet gibi sunmuş, zehir tasını.
Bir ömür çektirmiş, bitmez yasını,
Buğulu gözlerle ilk sevdasını;
Bir gönüle salmış… O benim işte.

Diyar-diyar gezmiş, varmış her yere.
Son bir defa görüp, aşkına ere.
Sönen umutlarla belki Bin kere;
Kader ”-Ah! ”ı almış…O benim işte.

Taht kurmuş kalbime, gönlüme sultan.
Hasretinle yanmış-yıkılmış Dört yan!
Bir Şiir yazılmış: ”-Sevgiye Destan.”
Efsane… Masalmış, O benim işte.

Başı göklerdeyken, düşmüş birisi,
Ufkunu kaplamış bir sevda sisi,
Hüzün deryasının, Hasret Gemisi…
Son yolcusu kalmış: O benim işte…