Mezarının başındayım

Yazar alper

Kafamı dayadım musallaya
Ellerim titriyor toprağa ellerken
Bir başka seviyorum seni bir başka ağrıyor kalbim toprağı yırtıyorum seni çıkarırcasına
Mezarının başındayım
Başında beyaz sarık sırtında beyaz cübbe
Biri var mezarının başında
Avuç açmış tanımadığım kalabalık
Yalvarıyor tanrıya
Ellerim havada Allah a sesleniyorum
Neydi günahı diye haykırırcasına
Gündüzlerden unutulmuş güneş tepemde
Gökleri çınlatan bu sela sesini duymak istemiyorum senin içinse
Mezarının başındayım
Annen param parça,kız kardeşin kahrolacasına ağlıyor
Baban gözleri ifadesiz baka kalmış
Habersiz sanki gittiğinden
İlk otobüsle dönecekmişsin gibi bekliyor
Bende kızıyorum sana
Bana bıraktığın hediye bumuydu
Aş acısımıydı bana bıraktığın
Yalnız yapayalnız terk ettin beni
Mezarının başındayım