Kısa Şiirler 17

Dağlarda yol olsam seni beklerim
Ömrümü verseler sana eklerim
Seninle gül açtı tüm dileklerim
Ne böyle sevildim ne böyle sevdim
Aşkın böylesini senden öğrendim
Adına yazılı gönül senedim
Çünkü ben bu aşkı sana borçluyum

Hasret dağları sardı
Sen farkında değilsin
Son umut sende kalsın
Sen farkında değilsin

Bilmiyorsun tutkumu
O kaybetmek korkumu
Bölüyorsun uykumu
Gözlerim ufka dalar
İçimde volkan yanar
Senin için ölen var
Sen farkında değilsin

Bırak ellerimi
Üç satır yazacağım
Üç satırda sen! …
Bırak gözlerimi
Dört yana bakacağım
Dört yanda sen! …
Bırak yüreğimi
Bin kere seveceğim
Bin kerede sen!

Sendin son durağı umutlarımın
Seninle güzeldi bu yer bu dünya
Gönüllü mahkumdum kirpiklerine
Paslanmaz kilitler vurdun gönlüme
Bitti o heyecan, bitti o rüya
Yine başbaşayım kendi gölgemle
Ne desem boş artık-SENDE GİTTİN YA!

Bu şehrin bütün sokaklarına sinmiş yalnızlığım
Sensizliğin köşe başındayım
Avuçlarımda kırık dökük pişmanlıklar
Avuntusuz çıkmazlara doğru yürüyorum
Bütün umutsuzluğuma inat
Yine seni arıyorum…

Anlatacak nelerim var bir bilsen
İçimde ihtilaller kopmuş
Kendimi sürgüne verdim
Mutluluğum çoktan iflas etmiş
İtiraza hakkım yok biliyorum
Seni seviyorum..

Yarım kalmış şiirlerim gibisin
Yaşanmamış çocukluğumsun anılarımda
Öylesine eksiğim sensiz
Öylesine sahipsiz
İşte bütün umutlara havlu attım gidiyorum
İçinde geç kalmışlığın çaresizliği
Çocuklar gibi ağlıyorum
Ve gel gör ki her damla gözyaşımda
Sen..

İçimde bir ümit var onun için burdayım,
Belki gelirsin diye senin için burdayım
Vakit çok geç olsa da gönlüm mahzun kalsa da,
Yine aynı masada senin için burdayım

İnan ki sensiz canım mutluluğa düşmanım,
Söyleyemedim sana
Affet beni pişmanım
Elini elime alıp öylece bir an kalıp,
Sana son kez sarılıp
Ölmeye hazırlandım.

Yaşamak bir başka güzel oluyor
Senin kollarında, senin yanında
Gönlüme sımsıcak huzur doluyor
Senin kollarında, senin yanında

Sen yokken pişmandım yaşadığıma
Sevgi dolu bir kalp taşıdığıma
Sonunda kavuştum aradığıma
İçimde aşkını yaşatıyorum
Yepyeni umutlar yaratıyorum
Dünyanın derdini unutuyorum
Senin kollarında senin yanında

Bir sevda uğrunda bir ömür yandı
Bilmedin sevdalım bilmedin gitti
Senden son hatıra gözyaşı kaldı
Silmedin sevdalım silmedin gitti

Her köşe başında seni gözledim
Geceler koynunda umut gizledim
Hep seni bekledim seni özledim
Senden uzaklarda ah neler çektim
Sensizken seninle bir de söz kestim
Bilmedin sevdalım bilmedin gitti

Böyle sürüp gitmemeli bu sevda
Seni sensiz yaşamamalıyım günler boyu
Avunmamalıyım hayalinle saatlerce
Sana böyle yakınken!

Her gece ıslanmamalı yanaklarım
Şarkılarda bulmamalıyım kaderimi
Göz göz olmamalı yüreğim
Seni beklerken!

Gel! En tenha saatlerde çık sokaklara
Yalnız ol! Beni bekle! Dertleşelim seninle
Bitmeli bu hüzün, bitmeli bu keder
Mutluluk varken! …
Bak! Gökyüzü mavi, yapraklar yeşil
Bu mevsim bir daha gelecek değil
Ayrılık mı?
Yakışmaz bize..

Eski bir gemiye yükler gibi ayrıldım duygularımdan
Vedalaşmak çok zor inan ümit vaad eden yarınlarımdan
Herşeye sünger çektim bir seni çıkartamadım aklımdan
Bir kere daha bak gözlerime son bir kere daha.

Ekmeğin tadı yok mavi gökyüzü kayıp
Belki hiç umursamadın beni yanlış tanıyıp
Mesafeleri çiğneyip de gururunu arkana alıp
Bir kere daha konuş benimle

Hayallerim pusu kurup aklımı tuzağa düşürse de
Bu hatıra seni yaşatıp beni hergün bitirse de
Çok sıkılabilirsin canın gitmek istese de
Bir kere daha kal yanımda son bir kere daha.