Keşke…

Yazar zeynep

yeni bir başlangıç için uyandım o gün..

herşeyi unutabilmek için..

hayatta tek istemediğim kabus için belkide..aşık olmak için…

kimbilir..belkide….

geçmişimi düşünüp sitem ettiğim anda gördüm onu..

keşke dedim..keşke..

keşke hiç görmeseydim onu.

keşke dedim keşke..

keşke hiç görmeseydim onu..

yine bir acı kalbimde..katlanılmaz bir acı..

söküp atmak istedim ama zaten o yerinde yoktu..

işte o zamn anladım kalbimin acısını..

kendime isyan ettim bu sefer..keşke kör olsaydım diye..

yanıma yaklastıkça,kalbimle beraber bıraktım kndimi..

sölyledim hissettiklerimi..

bile bile gittim uçurumun dibine..sonucun ne olacağını bile bile..

yine bir ayrılık,yeni bir acı..

bu acı diğerine hiç benzemiyordu..

ewet belki kalbim bndeydi ama..yerindeyken daha da acıttı beni..

onu düşündüm,yine acıdı..

ne zmn nefes alssam yine acıdı..

çnkü bn onsuz nefes bile alamazdım..

ölesiye sewdim onu..

b,randa oldu herşeyy..istemedim hep kaçtım..

bu kez o beni buldu..

keşke dedim, keşke kör olsaydım..

keşke görmeseydim kömür karası gözlerini..

keşke görmeseydimde yeni bir hayata baslasaydım.

keşkee…..

keşke görmeseydim gözlerinii..

keşkee…………….