KARANLIK ODAMDA

Yazar mustafaineci
Efkar dolu odamda
Yine yalnızlık bir karabasan gibi çöktü üzerime
Seni ne ölümü özledim
Sana gelsem kapılar kilitli

Ölüme gitsem kabul etmez
Bir sigara içimi yaşanan sevdalardan değildi benim ki
Bir ömür yetmezdi benim sevgimi yaşamaya
Kime gitsem ya evde yok ya da kapılar kapalı

Sevgi sandıklarım hep hüsran hep efkar
Ya ben de hata
Ya da bu duvarlarla kilitli kapılarla dolu dünyada hata
Yok bence kimsede yok hata

Tek hata kaderimde var
Layık görmemiş ki bana
Sevgiyi, aşkı yada güzel bir özlemi
Elbet! Bir gün bende bulacağım diye kandırıyorum kendimi

Ya bulamadan ölürsem
Ya ölüme sevdalanırsam
Ne anlamı kalır ki o zaman
Sevginin, aşkın, geç kalmışlığın

Dedim ya bak yine efkar bastı
Kırdım kalemi küstüm sayfalara
Bir daha şiir de yazmayacağım
Küstüm insanlara, şiirlere, yaseminlere, güllere