Hasan cerrahtan tüm şiir severlere

UNUTULAMAZSIN Bazen çığlıklarım yankılanıyorKoca şehrin sokaklarındaLakin duyan yok,Ben yokmuşum gibi tüm yaşantılarGeceler içine çekiyor beni,Odama kapanıyorum günlerceVe bazen bu yalnızlık o kadar uzuyor kiHayalin beliriyor bakışlarımın uzandığı her yerde Üç ay oldu,Bekleyişimin acımasızlığı her gün biraz daha canımı yakıyorO kadar yalnızım ki üşüyorum kor misali gecelerdeVe bu yüzden adam gibi üşümeleri özledimSeni özledim Etrafımda kimseler kalmadı artıkBu koca evde yapayalnızımMakarna yiyorum her öğündeBaşka bir şey yapamıyorum ne yapalımGülümseten tek anılarım, yemek yapıyorum Konuşmayı unutuyorum galibaVe delirmek üzereyim artıkÇok düşündüm bu hasretlik, bu bekleyiş ne içinCevap alamadım bir türlü sorularımaŞimdi son satırlarındayım hayatınBilmen gereken tek şey beklide, sen unutulamazsın Rus ruleti oynamaya başladım şimdilerdeHer gün bir kurşun, her gün geçen bir ayıma sıkıyorumBu gün altıncı ayındayım sensizliğiminVe demiştim bilirsin hayatımın son satırlarındayımÖnümde makarna tabağım, elimde kağıt kalemSon satırlarımı da ilk satırlarımı süsleyen sana yazıyorum Seni çok sevdim bilirsinVe unutulamayacağını daHer ne kadar unutulmuş olsak ta .

SENDE ÖĞRENDİM Ziya bey caddesinin tozlu yollarında öğrendimSeni sevmeyiTarlalarda buğdaylarla öğrendim Okşamayı saçlarınıYunus emreden öğrendim aşk acısınıVe ağlatmayı sende öğrendim Seven insan körmüşSende öğrendim kör olmayıSerçeler ağladıklarında ölürlermişSende öğrendim yaşarken ölmenin acısını Ardına bakmaksızın gidişlerin dönüşü yokmuşKalpte sevgi olmayınca, sözlerin değeri yokmuşYokmuş uykusuz geçen akşamlarımın,Akşamlar ki mezar karanlıklarınınSevgi yoksaYaşamanın anlamı yokmuş
Sende öğrendim yok oluşları.
Hasan CERRAH