ygafmin tarafından 7 Eylül 2012 tarihinde Şiirler kategorisine eklendi.
Yazıyı okuyan kişi sayısı 62 ve yorum yapan kişi sayısı Yorum Yapılmadı.
Dert değil hap solduğum yalnızlık,
Hani derler ya “kalmalıyız kendimizle bazen”,
Dinliyorum sözü dinlenir kişileri,
Ve yaşıyorum yalnızlığımı.
Bazen çıplak ayaklarla yürümek istiyorum,
Ay ışındaki soğuk kumlarda,
Bir meyve bahçesinde el atmak,
Kiraza, elmaya, mandalinaya,
Arkama alıp deli rüzgârı,
Koştursun istiyorum beni o deli rüzgâr,
Dağa bayıra…
Ama ;
Hani derler ya “kalmalıyız bazen kendimizle”,
Dinliyorum sözü dinlenir kişileri,
Ve yaşıyorum yalnızlığımı.
Yine de “ çoş !” diyor yüreğim umarsızca,
Su ol, rüzgâr ol, dalga ol, güneş ol,
Bir ağacın sallanan dallarındaki ürkek yürek ol,
Ya da hiçbir şey olamazsan,
Çılgın müziklerdeki çılgın dansçı ol.
Ama ;
Hani derler ya “kalmalıyız bazen kendimizle”,
Dinliyorum sözü dinlenir kişileri,
Ve yaşıyorum yalnızlığımı.
Hayatın en güzel anı değil midir sevgiliye sarılmak,
Heeey ! Duymuyor musun kollarındaki boşluğu,
İliklerindeki o uçsuz bucaksız yokluğu,
Sen değil miydin sevdiğinin bir öpücüğüyle güzelleşen.
Ama ; dedim ya,
Hani derler “kalmalıyız bazen kendimizle”,
Dinliyorum sözü dinlenir kişileri ve yaşıyorum yalnızlığımı.
Sami ARLAN…