GÜNAYDIN

Yazar enver

yazıyordum,
ağlıyordum
ve bu gece sanki bir çıkmaza giriyordum
kaderin elinde bir silah
silahın markasıysa YALNIZLIK
anladım ki işe yaramıyormuş son pişmanlık.
aşk neydi?
sevgi neydi?
hiç tatmamıştım.
böyle sorulara verilecek cevap yoktu bende
bana ayrılığı sor
pişmanlığı sor
yalnızlığı sor
bak nasıl anlatıyorum geçmişinden geleceğine.
ben hayatta mutluluk nedir bilmedim
kan kustum;
kızılcık şerbeti içtim dedim
sensizliği hiç mi hiç istemedim.

saat 2’yi vuruyordu nerdeyse
bir damla gözyaşı belirdi gözlerimde
meğer o bir damla gözyaşı
yetermiş gökkuşağı çıkarmaya insanın gönlünde.
ağlamanın bu kadar güzel olduğunu
sensizliğe ağlayınca anladım
uyku tutmuyor demiştim ya sana
anladım ki bir yalanmış
aslında sensizlik;
uyurken gördüğüm bir rüyaymış
şimdi gözlerimi açtım.
ve sensizliğin rüyasından uyandım.
GÜNAYDIN SEVDALIM
GÜNAYDIN!!!

ENVER ŞAHİN