ygafmin tarafından 7 Eylül 2012 tarihinde Şiirler kategorisine eklendi.
Yazıyı okuyan kişi sayısı 49 ve yorum yapan kişi sayısı Yorum Yapılmadı.
Gittiğinden beridir bu rüzgârın,
Eşlik etmek derdi derdime.
Savrulur çölün en ıssız yerinin un ufak çılgınlığı,
Yüreğimdeki.
Sensizim, yalnızlığım sızım.
Güllerin rengini anlatırdık gökyüzündeki,
Gözlerimizi kapatıp tahminlerimizi…
Takılmış aklın sarıda,
Yineledin, ben omzumun senin tenindeki aksiydim.
Yanında yalnızlığımlaydım.
Ateş böceklerine sordum gözlerini,
Görmeden parlaklıklarını benzettim,
Parlak gözlerine: “Nerde o, ay ışığında bulduğum,
Gün batımındaki yetimliğimin,
Nedeni derdini kederini sararmış güllere,
Anlatan, rüzgarı bana eş eden?”
Sapkın gözler etrafımda, hani,
Gitmek isteyip de kalmanın üzüntüsüyle,
Bitkinliğimin habercisi, üzerime yerleşmiş,
Meğer öyle bendemişsin ki gitmediler,
Bir türlü üzerimden.
Senli yalnızlığımı hayal etmek,
Bir camın ardından görmeye çalışmak olsa da,
Kendimi, yenileyeceğim sahibi olduğum,
Çeliklere buladığım, bir tüyün bile cesaretsiz,
Çekingen çekildiği, sırlı, sabırlı, sorgulu sevgimi.
Sami ARLAN…