GERİ DÖNÜLMEZ YERDESİN

Yazar mehmet albayrak

mehmet albayrak( meçhul sanık)

GERİ DÖNÜLMEZ YERDESİN

dostum öldü dün, toprağa indirdim kendim gömdüm
anlatması bir hayli zor, acısı sönmeyen bi kor
can yanar bu kalpte sonunda sende çekip gittin hee!!
yarim kalan hayallerinle mahkûm ettin maziye
biz ayni yerdeyiz yine
sense bizsiz simdi nerde
kapalı gözlerinle terk ettiğin evin ailen kederde
bense dertle suskunum ve şaşkın halde
beklide yalandır diye umutluyum
kızgınm biraz sana onca yıln hatrına vedasz ayrılmakmı reva
kalkıp baksana arkadaşların kabir başında
helal olsun varsa hakkim bir değil de bin defa
on sekiz yaşında umutlara zamansız elveda
sararmıştı yüzün dönüp baktığımda son defa
acelemiz mi vardı sanki gömdük tam bir dakikada
kaçacak miydin ki dostum çaktık dokuz tane tahta
vefasız olma arada bir misafir ol rüyama
eskilerden lafla varsın senden olsun her bir tafra
bir yani bos ve tadıda yok sensiz kurduğumuz sofra
rabbe isyan değil bu mektup yazdım ben bi dosta
arada gözlerim dolar gülüşünü hatırladıkça dostum elveda

sende terk edipte gitme görürsen ağlarken üzülme
bir yanı mezara gömdük senle çok severmişiz meğerse
sen yaşarsın bu kalpte artık geriye dönmesende
dün yanımda bugün nerde adına dünya denen kahpe
çekti yüzüne perde iste burası böyle sahte
bir gün güldürürse elbet ağlatır bir günde
yüzün hüzünlü son resimde

kabrinde kar var gözümde yas içimde yanar ateş
gömüp döndük seni ve sen soğuktan üşümedin mi kardeş
hayatta sırt dönenlerin simdi alayı es
beş kuruşluk maskelerinin ardı maskeden beleş ve
rast gelirsen sen yüzleş utanmadan kişner kalleş
birkaç gebeş duayı kesip yolda dedikoduyla pes
yaramı deşme der sorunca hazır gözlerinde yas
üzülme sen dostların var özleyip içten seven
isminin telaffuzunda kâh gülüp hüzünlenen
yakışmamış son elbisen büyük sanki iki beden
beni avuntu söyleten dört bayram sensiz geçen ve yok neşem
son nefeste yüzünü dahi görmeden
ansızın çekip giden bedende
sen yoktun neden
eceldi dostu gömdüren ölümdü kefeni giydiren
geri dönülmez diyarlarda tek bi başına sen misin ?
biz hasretinle kahrolurken sende bizi özlermisin
biryerden izlediysen şayet ağlayıp gülermisin, şaka yapıpta aşsam siniri
sırt dönüp gidermisin
dün neşeyken ortamında bugün bize kedermisin
saysam bütün dertlerimi bıkmadan dinlermisin
elalemin kalemi düzgün bizimkisi kadermisin

Sende terk edipte gitme görürsen ağlarken üzülme
Bir yanı mezara gömdük senle çok severmişiz meğerse
Sen yaşarsın bu kalpte artık geriye dönmesende
Dün yanımda bugün nerde adına dünya denen kahpe
Çekti yüzüne perde iste burası böyle sahte
Bir gün güldürürse elbet ağlatır bir günde
yüzün hüzünlü son resimde

–mehmet albayrak(meçhul sanık)–