garip gönlüm—–ayrılacağız

BENİM GÖNLÜM

Gittiğinden beri yüzüm gülmüyor
bir hazan mevsimi şu garip gönlüm
ha yağdı yağacak gibi duruyor
kapkara bir bulut şu garip gönlüm

yükledin sırtıma hasret yükünü
ellerinle attın bu kördüğümü
arattın sonunda bana ölümü
varla yok arası şu benim gönlüm

bilmedin ey zalim hiç kıymetimi
bozkıra çevirdin gül bahçesini
sen yaktın sen söndür aşk ateşini
bir orman yangını şu garip gönlüm

AYRILACAĞIZ

Senle köprüleri bir anda yıktık
Yürekler yansada ayrılacağız
Bir araya gelmek artık imkansız
Can verirmiş gibi ayrılacağız

Gönül dağlarını yıkarcasına
Kalbi uçuruma atarcasına
Anlımıza kurşun sıkarcasına
Yıkıla yıkıla ayrılacağız

Tutmuş yakamızdan hasretin eli
Çalar gönüllerde ayrılık zili
Gökyüzünden yağmur boşalır gibi
Döküle döküle ayrılacağız

Gönül dağlarını yıkarcasına
Kalbi uçuruma atarcasına
Anlımıza kurşun sıkarcasına
Yıkıla yıkıla ayrılacağız

sebahattin özgün-bursa