Bitmiyen Siir

Yazar Senay Tepe

Bir Hece takiliyor dudagima, söylemeye dilim varmaz ki benim..

yasamaya küskün ruhum ve yorgun düsmüs bedenim

özgürlügün ilk asamasinda..

 

Bilmem kac yil gecti caressiz, bilmem kac gece düsman oldu tüm saater bana

bazen bir saatin akisina hasret kaldim…

 

Onca vakit gecti ki saymadim – kac defa kavga ettim, bogustum kendimle, kac defa yenik düstüm sana.

Üzerinden gecti belki asirlar, kimbilir nerede ve nasil bir sekilde duruyorsun simdi hayatin ortasinda..

 

Gezdigimiz sokaklar durdugumuz köseler, daha dünmüs gibi aklimda

Sicacikdi gülüsün…

Iste saniyenin durusuna hasret kaldigim o Gündü,

ve simdi karanliklardayim –

isiksiz dünyamda ben bir basimayim..

 

Anladim, seni unuturmayacak bana bu ömrüm -ve seni

bana geri vermiyecek..

Yenik düstüm her defasinda

unuttum dedigim anlarda bile – aklimda söyliyemedigim bir hecesin sen hala…

 

Sen kalacaksin orada en temiz hatira,

bu ömrümün yenemedigi acilardan birisin sen..

yüregimi bilsen nasil yakti o imkansiz sevda.

bilirim unuttun sen, bilmezsin ki artig beni

onca caba bosa – gittigim yollarin sonu gelmez ki sensiz…

 

 

Dudagimdan cikmiyan

Bir hecesin sen

icimde bitmiyen bir öfke

ve kalemimde tükenmiyen bir

Siirsin Sen..