BİR ŞİZOFRENİN OTOBİYOGRAFİSİ

Yazar QGX
Baharı özleyen bir ağaç
Kurak topraklarında nemli saflık,
Kuru yaprağında yeşil karanlık…
Utangaç, nazlı ve mağurdu.
Sanarsınız ki gelinlik kız edasında;
Her bahar aşka soyunurdu.
Oysa kaç cinayet işleminmişti
Körpecik iliklerinde;
Kaç faili meçhul yalnızlığa,
Anlamsız düellolara yenilmişti
Aynalar ondan kaçıyordu artık,
Ya da o aynalara düşman;
Yüzüne kazınmıştı ne varsa yaşanan
Değirmenlerle savaşmaktan bıkmıştı.
Hep kabusuydu aslında kurduğu hayaller,
Biliyordu çünkü, ağır olurdu bedeller
Unutulmuştu ama unutmamıştı
Bencil iyi gün dostlarını.
Hepsi bir bir aklındaydı, unutmayacaktı!
Dostlarının boşluğu daha ağırdı,
Korkularıyla yüzleşmekten daha ağır.
Yalnızdı, yapayalnız şu koca ormanda.
Halbuki bir tebessümdü tatmak istediği,
Anlamlı, sessiz ve sebepsiz