Bende Güleyim

Yazar Kadir Durak
Zamanı durdurarak; tenhada buluşurduk,
Dünya bizim olurdu; el, ele tutuşurduk,
Dilimiz sussa bile, gözlerle konuşurduk..

Sen bir adım gel deki; ben fizana geleyim
Gözyaşlarım kurudu, yeter bende güleyim..

Yalnız kalışlarımda; hep kendimi dinledim,
Yar, seni sevdiğimi; daha iyi anladım,
Fırtınayı, rüzgârı; nefesimle önledim..

Kalbe indi, damlalar, bana gelki; güleyim,
Gözyaşlarım kurudu; yeter bende güleyim..
Gecenin ardındaki; nur’ların hürmetine,
Mana alemindeki; sır’ların hürmetine
Gönlüme düşürdüğün; kor’ların hürmetine..

Yeter ki sen selam ver; Ta yürekten alayım,
Gözyaşlarım kurudu; yeter, bende güleyim..

Bilirim ki; dargınsın.. Affet de; barışalım
Bundan böyle her zaman; sevdayla yarışalım
Omuz, omuza verip; her zorluğu aşalım..

Sıkı, sıkı sar beni; kollarında kalayım,
Gözyaşlarım kurudu; yeter, bende güleyim..

lebiderya
Kadir Durak