BANA BİR ŞİMŞEK ÇAK

Yazar ATTİLA İLHAN

bana bir şimşek çak 
ortalık fena karanlık 
yüreğim örtülüyor 
ağır bir dalgınlığa genişliyorum 
durmadan değişen o mevsimde 
dağlarda kalın 
omuz omuza bulutlar 
çok fena kalabalık 
ellerim çıplak 
bana bir şimşek çak 
kötü bir tuzaktayım 
bilmem ne yapsak 
aklımda fikrimde onlar 
yaşlı ve genç 
erkek ve kadın 
korkularıma tutsak

bana bir şimşek çak 
içim içime sığmıyor artık 
vahim bir çağrışımdan 
daha vahimine atlamaktayım 
bana bir şimşek çak 
belki fena halde 
yanılmaktayım 
o ince kız çocuğu 
gün doğmadan her sabah 
bir hapisaneden bir nezarethaneye 
kelepçeli götürülüyor 
dudakları titrek 
gözlerinde buğu 
bilmem ki nasıl anlatayım 
bağışlanmaz suçu dünyayı sevmek 
bir de o 
adını bile bilmediği 
kıvırcık saçlı’devrimci’öğrenciyi 
fakülte kapısında vurulmuş 
yağmurun altında 
çıplak 
bana bir şimşek çak 
çok yanlış anlaşılmaktayım 
hesabım yanlış bir mahkemede görülüyor 
içimdeki zemberek 
boşandı boşanacak 
yaşamak mı gerek 
yoksa unutmak mı 
şaşırmaktayım 
galiyef yoldaş ne olacak 
galiyef yoldaş sibirya sürgünü 
sanki yalın bir bıçak 
kayarak 
bir kırlangıç hızıyla 
bulutların arasından 
karanlığın böğrüne saplanacak

galiyef yoldaş ne olacak 
galiyef yoldaş sibirya sürgünü 
elinde bir mektup eski yazıyla 
artık yüzünü bile unuttuğu 
karısından 
burnunda sadece kokusu var 
ilkbahar kadar müşfik 
sonbahar kadar yumuşak 
galiyef yoldaş ne olacak 
avrasyada hala mazlumların uğultusu 
kısa bozkır atlarının nallarından 
gizli kıvılcımlar ki etrafa saçılıyor 
azadlık mermileridir 
çekirdekleri çelik 
cehennem gibi sıcak

bana bir şimşek çak 
sala veriliyor görünmez minarelerden 
İzmir de istibdat’ı yaşamaktayım 
bir yangın soluğu sokak içlerinden 
kordonboyunda muzaffer atlılar 
fahrettin paşanın süvarisi 
bana bir şimşek çak 
yolumu aydınlatacak 
gazi’nin gözlerinden 
mavi bir şimşek 
kuva-yı milliye mavisi 
aynı emaneti taşımaktayım 
‘hürriyet ve istiklal benim karakterimdir’ 
çünkü hain sinsi ve korkak 
aynı düşmana karşı 
savaşmaktayım