Aldanmışım Allahım Beni Affet

Her şey susmuş, ıssız ve sessiz etraf
Melemiyor kuzular ve ötmüyor kuşlar
Sadece onlar saygı duyuyorlar ıstırabıma
Eşimden çocuğumdan bile görmemişken merhamet
Şefkat gösteriyor bana bütün mahlûkat
İki damla yaş süzüldü gözlerden, anladım
Aldanmışım Allah’ım beni affet
Boşmuş gayriyi sevmek
Öğretti hayat
Döndüm nihayet
Beni affet…
Hisler ve duygular
Omuzlarında varlığı taşıyan sessiz hamallardır
Ya bir şiirin dizelerinde gösterirler kendilerini
Ya da iki damla gözyaşında
İsterler ki şefkatli bir sinede dinlensinler
Vefa çiçeklerini koklayarak
İsterler ki hayalin ak kanatlarına binsinler de
Ulaşsınlar imkânsızın mümkün olduğu o yere uçarak
Ah..! Sürülür mü ölüm mührü vurulanlarla sefa
Cefa prangaları saklıdır, mutluluk bile cefa
İki damla yaş süzüldü gözlerden, anladım
Aldanmışım Allah’ım beni affet
Boşmuş faniyi sevmek
Öğretti hayat
Döndüm nihayet
Beni affet…
Omuzlarımda hiçliğin yükünü taşıyorum
Varlığın ufku bir hiçmiş nihayet
Hep süslü yollara sürükler nefis
Oysa o yoldan sadece bir kez geçilecek
Sanma ki bahtiyarsın ve mutlu olacaksın daim
Letaif inim inim inlemekte, sağılaşmış kulaklar
Alacakaranlıkta açacak çiçeği ararsın gafil gafil
Ama çiçek için güneş gerek, rahmet gerek
İki damla yaş süzüldü gözlerden, anladım
Aldanmışım Allah’ım beni affet
Boşmuş gayriyi sevmek
Öğretti hayat
Döndüm nihayet
Beni affet…
Güneşlerin güneşini yerde aramak..!
Kırık şişe parçalarında ayna parçalarında
Anlık heveslerde, anlamsız şarkılarda
Benlikte, şöhrette, güçte, kudrette
Nasıl bir yanılgı bu, bu nasıl bir idrak sapması
Maske takmış eracifler, ulviler saklı
Gerçeği görmeye Muhammed’i bir göz gerek
His ve düşünceleri sabırla birer birer onarmak
Ve baş eşiğine koyup usanmadan beklemek
Acizliği, fakirliği, hiçliği hissetmek
Anlamak gerek hiçliktedir servet, kudret ve kuvvet
İşte O zaman şana şefkat gösterecek O en büyük kudret
İki damla yaş süzüldü gözlerden, anladım
Aldanmışım Allah’ım beni affet
Boşmuş gayriyi sevmek
Öğretti hayat
Döndüm nihayet
Beni affet…

Refik YILDIZ
Mayıs 2012