Ağlıyorum

Yazar sedat
sen bana ölüm kadar yakın
cehennem kadar uzaksın
seni nasıl sevdim kalbimi nasıl verdim
hala anlamıyorum aglıyorum

çok uzaksın bana elini tutamayaçak kadar
seni seviyorum diyipde duyamayacak kadar
sana baglandım senden ayrılamam
ona aglıyorum sana aglıyorum

o gece seni tanıdım keske tanımasaydım
aşık oldum keşke olmasaydım
beni anlamıyorsun anlayamazsında zaten
aglıyorum ona aglıyorum aşkıma aglıyorum

çıkmazlardayım ne yapacagımı bilmiyorum
çık gel desen gelirim ayrılıga nokta koyarak
daima senin olmak sana tapmak için
anlamıyorsun gel demiyorsun ona aglıyorum

geceleri uyuyamaz oldum
herşeyde sen varsın senden kaçamıyorum
seni görmemek hatırlamamak için herşeyi yapıyorum
ama olmuyor aglıyorum ona aglıyorum

senı seviyorum sen bunu bilmiyorsun
belki biliyorsun ama bana belli etmiyorsun
bir gün beni bırakıp gidersen ne yaparım
düşünüyorum aglıyorum ona aglıyorum

kömür karası gözlerine baglandım
sırma telli saçlarına kapıldım
o tertemiz kalbine sahib olmak istedim
yapamadım ona aglıyorum ona aglıyorum

bırak beni o dibi olmayan kuyuya
dönüp bakma arkana
göz yaşı dökme onlara acırım
ölürüm ölürüm sensiz ölemem
ona aglıyorum ona aglıyorum

bir gecenin karanlıgında
çıkmaz bir sokaga girecegim
orda senı arayacagım
belki bulurum diyip gene hayallere dalacagım
aglayacagım gene onun için aglayacagım

şimdi sen başka ellerinsin
benden o kadar uzaksın o kadar uzaksın ki
seni kaybettigime aglamıyorum
içimdeki sana kıyamıyorum onuda benim gibi
öldüremedigime yanıyorum
ona aglıyorum ona aglıyorum