AĞLAYAN HAYALET

Yazar YAĞMUR MELEĞİ
Birden çöker karanlık gecenin üstüne
Sokaklarda bir tek yalnızlığın ayak sesi
Bir korku belirir ürkek benliğinde
Aynada görünce çaresiz,paramparça seni

Benliğinin çaresiz haykırışlarını saymazsan,
Karanlık odamda hiç ses yok sana yoldaş olan,
Oysa bu odada değil miydi seni yaşatan dünyan,
Sen ölünce hiç bir şey kalmamış seni anlatan

Duvarlarda gülen sesin kalmış,
Yerlerde kırık derik anıların.
Unutulman çok uzun zaman almış
Zaman kilit vurmuş kapısına hatıraların.

Nerde şimdi o masmavi hayallerin,
Melekleri rüyalarına çağırdığın gecelerin
Öpmedi mi bu gece seni yanaklarından anneciğin?
Şimdi çok uzaklardan duyulur gülen sesin

Artık kendi evinde gözü yaşlı bir hayaletsin
İstersin ki herkes o eski seni hayal etsin.
Rüyalarda nasıl düşlendiğini bilemezsin
Ama artık sen o sonsuz alemin prensesisin!