Mavisi eskimiş cumbadan,
Göğe uzatırdı ellerini her sabah bir adam.
Rüyalarındaki kahkahalar,
Tek tek süzülürdü çatlamış dudaklarından.
Eskimiş bulutlar renkten renge girerken,
Rüzgâr gibi geçen adamı kucaklardı sokaklar.
Seyrederdi bir savaşçı gibi varoluşu,
Ilık asfalta yazardı yürüdükçe yokoluşu.
Geleceğe not-a olan adımları
Yağmur gibi gökten yere damlardı.
Kimi şarkılar gibi uzardı o yollar,
Kimi yollar gibi uzardı o şarkılar
Yazan : NURŞİFA ÇAYIR