Yorgunum…

Yorgunum…
İç çekişim bile ofluyor.
Geçip giden her geceme gözümü kapatmak;
Geçirip giden her gündüze gözümü açmak bile, yoruyor artık beni!
Zaman sorusuz ve ben cevapsız yuvarlanıp gidiyoruz işte.
Değişmediğim sürece de değişen hiçbir şey yok!
Sen gittiğinden beri,
Saçımdaki bir kaç beyaz tel dışında, başka renk katamadım hayatıma…
Nasıl bilmiyorum ama tükeniyor zaman da bir şekilde.
İşte bak yine gece;
Sormuyorsun nicedir ‘nasıl geçiyor diye günün?’.
Ve ben söylemiyorum artık;
‘Uyudum,
Uyandım,
Özledim.’ diye…

Beste Birinci