YOKLUĞUNUN FERYATLARI YIKADI RUHUMU

gönül sadagımda gözyaşım…
suskunluğum da feryadım…
yine çöküverdi hiç gitmeyen efkarım…
…gelmez misin…
yokluğunda yandığım..!

hangi gece gizleyecek döktüğüm gözyanışını,
dilim lal olmadan,
bekletme de gel…
duman duman hasret tüten efkarımı,
rüzgarlara kaptırmadım,
haydi gel,
ey varlığıyla sana kandığım,
yandığım…

söylediğin son cümle hala kulaklarımda…
ellerim boşlukta…
yüreğimse ağyar ateşlerinde yanmakta…
sustum.!
ekber-i sukut hallacında…
kalakaldım……
gidişinle bıraktığın hasret otağında…
yar..!
bilmem ki;gel desem gelir misin…
yürek yangını mı bilmez misin…

ne kendi halimi sana anlatabilirim,
nede seni…
yaşadığım halin adına aşk diyorlar,
aşk..
bilmemki yanmanın adına neden böyle diyorlar…
oysa ben seni bende yaşamaktan başka bir şey yapmadım.
haydi ne olursun gitme benden ve yüreğimde yaktığ…ın seni
özletme bana.
gel be sevgili,
büyüklük sende kalsın…

bunca mısralara olması gereken hislerimi döksemde,
gelmeyeceksin biliyorum…
aah be yar…
yine de yüreğimi deşiyorum…
olmadığın yanlarıma zaman ilacını sürüyorum…
zaman…
çaresizliğime bir inşirah diliyorum..

biliyorum gidene kal denilmez,
desende kalmaz zaten,
biliyorum yangını harlayan rüzgara esme denilmez,
onuda bekleyen bağrı yanıklar var serinlemek için,
şimdi sensizliği yüklendim omuzlarıma bir hamal gibi,
ama ne bu hasreti,
ne de sensizliği …kaldırır yüreğim…
ve şimdi biliyorum ki,
sensizliği yaşam bile inşirah…

kimdi beni bu muammalara salan…
Ruhumun suskunlukları beni neden hep aynı sona götürüyor…
kim bilir,hangi onulmaz sancılara gebe oldu yüreklerimiz…
Gel gitler prangasındayım…
kelimeler boğazımda düğümlenirken,..
suskunluğum haykırıyor gönlümde ki sevdanı…
Ve aşk nedir diye düşünene inat,
aşk;
susmak ve aşk,adına önsöz olmaktır…

zaman,
bir gergef gibi işledi sevdamı,
bilinmezlikler değil,
suskunluklarım feryat oldu.
deli dalgaların kayaları dövdüğü gibi vurdu hasret bütün hırçınlığıyla,
ezildim can..!
hatta candan ötem..
biliyor musun,
derlerya zaman herşeyin ilacı,
anladı…m ki birtek benim derdime merhem olamıyor,
çünkü ben sensizliğe mahkumum ve senin hasretinle bileniyorum,
söylediğim,
söyleyemediğim,
yutkunduğum her cümlem sensin,
ve ben sana hala hasretim…

suskunluğumu gözyaşlarıma sakladım…
son durağımdayim sensizligin…
gidiyorum varamadan menzile…
ermekteyim olmadığın günlere..
mavi umutlar sende kalakaldı…..
gönül evim masivayla boyandı..
gözyaşlarım yüreğime dayandı…
dayan ha gönlüm dayan…
kavuşma umudu karanlıklar ardınca saklandı…

sözlerim sitem değil,
sensizliğin sancısı,
yanan yüreğimin feryadı,
yangısı,
hep hayal ediyordum senli günleri,
ve hasretin perdesini yırtacağım anları,
ne gözyaşlarımla ardından vaveyla koparacağım,…
ne de varamadığım menzillerden hesap soracaığım,
ey sevdasına ömür adadığım,
herşeye rağmen sensiz de olsa,
SENLE yaşacağım…

düşmelya & Ruh_nema