Dağarcık

Ben ne zaman, Öyle durup dururken. Öyle damdan düşer gibi Açıp seni okumaya başlasam. Anlıyorum ki, Bahar gelmiş Anlıyorum ki,

Gelmiyorsun, Gelme, Sesini gönder yeter. Serum gibi kan gibi, Her türlü derman gibi. Bir iş için değil, Sormak öğrenmek için

  Beni yüreğime kırgın bırakan herkese, bir şehre, bir dünyaya.. Bu dünyanın, tebessümü unutmuş insanlarına, sözlerini dillerinde yüreklerin katili olarak

Ey yar! Dua gibisin gönlümde . Bilirim ”BESMELESİZ” seversem eğer seni Kabul olmazsın, O zaman Şahit Ol Dediğime; Seni iki

Gözlerimi kanatırcasına ağladığım gecelerim var ve kahkahalara sarılmış anılarım. Herkes kadar dertli, bazılarından fakir, çoğundan zenginim. Taşıdığım hayallerim, söylenecek şarkılarım,

  Bir kuşluk vakti yüreğim sığmıyor içime Bir kuşluk vakti , gelincik tarlasında. Yaşamanın ruhunu çiziyor bir ressam toprağa.Hiç istifini

Ey affetmeyi seven Rabbim, sil göz yaşlarımı.. Sen teselli et beni, serinlik sun şu bağrıma… Vardır bunda da bir hayır..

  Ne çok yordum yüreğim ve ne çok yordular seni… Bedenim yorulsa dinlendirirdim zihnim yorulsa belki oyalayabilirdim.. Ya yüreğim seni

  Yalnızca karanlık olarak kalırlar.   Bazı ayrılıkların dönüşü olmaz,   Giden gider borçlarıyla yaşar kalanlar.   Geleceği yoktur bazı

Kendinden kaçanlara saklanacak yer kalmaz dünyada gün gelir kendileriyle tanışırlar asıl yalnızlık o zaman başlar hayata geç kalmıştır kendine geç kalan