GİDİYORUM

Sus dedin ya bir kere inan olmaz tekrarı
Hayatından sessizce çıkıp da gidiyorum
Üzülme, dile düşmez yaşananın ikrarı
Bükülmemiş boynumu büküp de gidiyorum

Hatta üzülme deyip beklendiğin köşeyi
Kaldırımda gözyaşım öksüz kalan neşeyi
İçimde ukde olan yaşanmamış her şeyi
Yazdığım şiirleri yakıp da gidiyorum

Madem ki idamlığım kurulmuş darağacım
Son isteğim şudur ki olmasın kalbi acın
En sevdiğim yıldızı sen diyerek baş tacım
Gözlerinin içine takıp da gidiyorum

Hasretin ki kalbimde olsa da derin mezar
Ne içimden ne dilden sana etmem intizar
Yarınlarda neşeni etmesin diye nazar
Gözlerimi yerinden söküp de gidiyorum

Bir gün sende seversin o da bırakır seni
O zaman üzülürsün anlarsın diye beni
Sana kıyamam diye yaşanan kötü anı
Hatırlama diyerek yıkıp da gidiyorum

Söz vermiştik ya hani bir gün biterse diye
Bütün bu yaşananlar kalanadır hediye
Bu söze sadık kalıp istemeden tediye
Son defa gözlerine bakıp da gidiyorum

Beni ilk tanıdığın sevdiğin kişi gibi
Görmüyorsan sen artık kalbinin eşi gibi
Silik solgun belirsiz kayıp gözyaşı gibi
Düştüm madem gözünden akıp da gidiyorum

Şiir; İHSAN TURHAN