Dilsiz bir alfabe

şimdi ben öksüz bir kitabeyim bir mezarın başında,
bana çarpıp geçiyor günün kambur kuşları.
uğulduyor kalbim, nasıl da uğulduyor sanki bir arı kovanı,
ve dilsiz bir alfabe yürüyor dudaklarıma.
dilsiz bir alfabe, ilk harfi bıçak olan,
bir deniz düşün yükseliyor durmadan.

—İbrahim Tenekeci—