Ey aşk…
//Boğazıma düğümlenip içime düştükçe nefesin
Susmaktı senin adın…
Tutsak kaldı yüreğimde tek hecelik vuran sesin…//
Ne zaman giydimse üzerime elbiseni
Yüreğime bir beden hep küçük kaldın
Ya sevdamın kolları çok uzundu
Ya da gönül kapımı fütursuz çaldın…
Ey aşk…
//Kara kışı sarsanda hüzün kokan tenime
Yanmaktı senin adın…
İçimdeki ateşini söndüremedin…//
Baharlara saklasanda dört mevsim adını
Her mevsim gözlerimden bin yıl ıraktın
Eylülleri aratsada sığındığım iklimlerin
A/kışına yüreğimin bilki en son duraktın…
Ey aşk…
//Yaralı bir kuş sesiyle inlese de sunaklarım
Haykırmaktı senin adın
Bendeki sedanı dindiremedin…//
Hangi dalına konduysa kalbimin güvercini
Mevsimsiz dökülen bir kuru yapraktın
Ne vakit vuslat eksem yüreğimin otağına
Güze bulanan ellerinle bir çorak topraktın…
Ey aşk…
//Gazel olup dökülsen de avuçlarımdan
Yeminler sıyırdım ben parmak uçlarımdan
Bir zalim tene girip vursan da bağrımdan
Vurgundu senin adın
Bendeki seni öldüremedin….//
Arzu Karadoğan
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
İlgili
Konuya ait etiketler
