İSİMSİZ YÂRİM

Başladık mı,yeniden;yeniden çok sevmeye?Başladık mı yüreğim;onu inatla yeniden çok sevmeye?Sen bir başkasının,sen yüreğimde gizli…Fısıldayan bir arzu gibi…Başladık mı yüreğim onu soysuz bir sevdanın eşiğinden kurtarma çabasında kendimize ait bir sevdalı hâline getirmeye?      Anlamazsın…Evet anlamazsın ya,neyse…Sen bir başkasına mısralarında yer verirken,ben kanayan yüreğimde tahtından hiç indirmedim seni,hep öyle kaldın,hep böyle bende kaldın…Bıkmadım hiç,bir gün olsun “of!”diyemedim…Sözünü tutamadın yüreğim,ondan ayrı sevdalara,ondan ayrı bir hayata salamadın kendini,en fazla iki gün dayanabildin onsuzluğu ezberleyebilmek için.O yine anlamaz,görmez,duymaz ve de sevmez ya,aman boş ver sende gizli bir kördüğüm o…Böylesi de mutlu olmaya yeter…Başladık mı yeniden yokuşa sürülmüş sevdalara iplerimizi salmaya?Neden anlamadın,neden anlamak istemedin?Neden isimsiz yârim,neden?Seni seven bendim…Seni bu sevdanın içinde sarıp sarmalayan,kollayan bendim!Neden?Seni anlamamak mümkün değil…Çok seviyorsun onu,onsuz her yer çok karanlık öyle değil mi?Onsuz cehennemdesin,cennet nerede bilmiyorsun,onsuz üşüyor,buz kesiyor,onsuz ölümü bile basit görüyorsun,onsuz dünlerin de yok,bugünlerin ve de yarınlarında.Onsuz neşen yok,tadın yok tuzun yok!Seni anlıyorum,çünkü bende sensiz böyle hissediyorum!Sen iki kere öldün demiştim…Kıyamadım işte,sana kıyamadım…Tıpkı senin cananına kıyamadığın gibi isimsiz yârim;bende sana hiç kıyamadım…Gittikçe uzağa kayıyorum,sana yakın olmak isterken,senden çok uzağa.Bunu yapmazsam yüreğim dayanamayacak,senin ölmene dayanamam,yüreğim talan edilir de nefessiz kalırsam sen de öleceksin ve ben buna dayanamam!SEN YAŞAMALISIN,SEN BENDE YAŞAMALISIN…!Başladık mı yeniden gözyaşı dökmeye?Başladık ya yüreğim…Bu isimsiz yârim bedenimi ateşe verdikçe,ten de değil;yüreğimde yandıkça,tükendikçe bu masal hep devam edecek…Seni seven benim,bendim!Lâkin hiçbir şekilde duymamalısın bu kelimeyi,artık çok geç…Yeniden yeni bir hayat başladı ikimiz için…Sen kısıtlı sevdanda,cananını aramaya devam ediyorsun,ben yeni hayatımda yeni bir rol üstlendim,seni çok sevdiğim hâlde çok sevmiyormuş gibi yapıyorum…İşim zor,çok zor…Kaçıncı sesleniş,kaç gece,kaç sabah,kaç hafta,kaç gün,kaç ay…Bendeki ömrün hiç bitmeyecek gibi,mevsimler boyu sürecek bir sevda…Anlamazsın…Sen ondasın,o sende…Ben benliğimde yalnız seninle…Başladık mı yeniden acı dolu senaryolara,üzmek istemiyorum seni,hiçbir zaman bilemeyeceksin artık seni senden çok sevdiğimi…Mutlu ol sen isimsiz yârim…Bir gün,eğer bir gün o gelirse,sana gelirse;cananın yoluna düşerse sakın anma adımı hiçbir şekilde…Eğer anarsan düşerim yollara,almaya çalışırım aklını,yüreğini,onu da yok ederim en güçlü,çok güçlü olan sevgimle.Canansız,yârsız,sevdasız kalırsın…Sakın yapma bunu bana,oldu mu?Tamam diyorsan şimdi gideceğim;ama tekrardan sana gelmek için gideceğim,bir kez daha hoşça kal isimsiz yârim…Anlamazsın ama;ben seni sensiz kaldığım her saniye sensizliği severek sevdim,o da senin bir parçandı sanki…Sensizlik bile seni aratıyordu,sensizlikte bile sen vardın…Anlamazsın ya;anlayan birilerine sor ne demek istediğimi,anlatırlar belki,ya da boş ver anlama en iyisi…Yüreğime dokunuyorum,her saat başı seni orada büyütüyorum,küçüleceğine büyüyor bu aşk…Küçüleceğine büyüyor,ona gideceğin gün;o gün…Bilmiyorum…İsimsiz yârim;ismini de gömdüm kalbime,o çok sevdiğin kıskanır da söker içimden diye,korktum ne de olsa bana ait değilsin,bana ait olmayanı istiyorum…O yüzden kimse bilmesin seni,çok korkuyorum…                                            Dilara AKSOY