ÜZGÜNÜM

Yazar Özkan ERTAŞ

Caizse tabiri severdin beni köpekler gibi gerçekten,
Sonra alıştın herhalde köpekleştin harbiden.
Ben üzüldüm ağladım belki de ama hepsi geçti,
Düşündüğüm ise yine de sensin biraz İNCEDEN…
Üzgünüm diyorum aslında karşılığı acımak,
Çünkü içinde yok duygu, ruh, his, sinir ve benzerlerinden…
Sende olan baş, gövde, el, kol ve bacak,
Belki akıl bile yok kalan sadece bir BEDEN…
Şimdi ise mutluyum içim rahat ama
Bir nebzede huzursuzum halinden.
Düşünülmen ise senin kaybettiğin
Allah’ın lütfu olan içimdeki “SEVGİDEN”…

Senin için son sözüm tek kelimeyle ÜZGÜNÜM…
Başka söylenecek söz yok kelimeler içinden,
Ayrıca benden bir dua ol eşref-i mahlûkat,
Ben olsam bıkardım o vücudunu saran, KÖPEKTEN???!!!…
Özkan ERTAŞ