Şimdi

Yazar zafer
yalnızlığımın içten çırpınışlarını düşürdüm kalp kırıntılarıma bir gece ay ışığı vururken göz yaşlarıma…giden sevdamın ardına bile bakamadan ağladığım günlerime isyan ederken, hançerleşti hilal vurdu yüreğime acımadan ışığıyla…kanadı düşlerim ,hayallerim, rüyalarım ;karanlığa büründü ardım…sevdiğim ayırmıştı beni benden yoktum ben o varken ben de…çekti gitti bıraktı beni sigaranın dumanına sığınan bir kaçış gibi…dalgalarıma tutunup atlamak istedim okyanus derinliğine rüzgarı çağırdım bir toz misali savursun beni diye…ağladım gururumu paramparça edip ezdim tüm her şeyi…hayatı tokatladım sözlerimle tüm lanetimle…sevda yalan dedim aşk yalan mecnun yalncının tekiymiş leyla yalan…o gitti beni yalnızlığıma bırakıp gitti…şimdi sarhoşum hayata insanlığa sevmeye aşka…şimdi sarhoşum şarabım aşkım kırmızım tadım…onu özlediğim zamanlarda olmuyor değil…özlediğimde bir an gözlerimi gökyüzüne kaldırıyorum sonra çöküyorum hayallerimin üzerine kırmızıya kanıyorum…zafer den h…. le.