Sevdaliyim Sevgiliye

Yazar Abdullah
Ne oldu bilmeden gidiyorum öylesine
Kederli bir bülbül kusu gibi ötüyorum,
Yaykarislarimi duymaz o sagir misali kör yürek
Gözlerini acsada, bir etrafina baksa sasarim
Ne oldu bilmeden gidiyorum süzüle süzüle yüregimin sevgilisine

Birde o gelse bir kartalin pencesi gibi yanima
Konsa yüregime, kalbime
Derinliklerden yüregimin derdine bir tuz basmasa
Beraber süzülsek yer ve gök yüzünde
Ne oldu bilmeden süzülüyorum sevgiliye

Hasreti tüter animda sevgilinin
Canim, kolum, ayagim kopar gider sevgiliye
Bu kalbim dayanamaz geride kalan acilara
Mahkum oldum yara, derdimi bilmez, anlamaz
Ne oldu bilmeden, anlamadim sevgiliyi

Vuruldum, vurdular beni sevgiliye
Meyer beni secmisler, secmis o sevgili hedef olarak
Kalbimden vurdu, yüregimden, canimdan vursaydi bari sevgili
Belki o zaman kana bulamazdim kartal pencemi
Ne oldu bilmeden penceyi sali verdim sevgiliye

Nasil devam eder bu acilar sorarim sevgiliye
Ölümüne devam mi edecek, yoksa gelip yanima itiraf mi edeceksin sevgili
Sus, dayanamaz, kaldiramaz bu yaralar, cileler, kederler senin acini sevgili
Göz yagmurun, kalbime aksa, bende seninle parcalanirim sevgili
Ne oldu bilmeden, parcalandim sevgiliye