Senden sonra

Yazar ibrahim
oturdum ağladım çocuklar gibi yokluğunda
hemen alışmıştım oysa varlığına
çekip gidişin dün gibi aklımda
hep seni görüyorum uzaklara baktığımda

dünyadaki hiç bir şeye değişmezdim seni
sen benim en güzel yanımdın
bırakıp gitsen bile beni
alışamadım yokluğuna hergün ağladım

bu gün seni tanıyan arkadaşlarımı görmedim
bana seni hatırlatan ne varsa sildim
gidişinin ardından tek bu gün ağlamdım
sabrettim yokluğuna, zor dayandım

gittin gideli ilk defa dışarı çıktım bugün
aslında sensizde güzelmiş hayat gördüm
neden bilmiyorum ama içimde hala bir acı var
ciğerim yanar içim kan ağlar

ilk defa güldüm yokluğunda
unuttuğumu sanmıştım oysa
sen varmışsın gibi yanımda
konuşuyorum koskoca bir boşluğa

sonunda anladım artık yoksun dönmeyeceksin
yoluna milyonlarca gül sersemde
hasretinden kadehleri devirsemde
bundan sonra beni istesende göremeyeceksin

senin yerine hiç kimseyi koyamadım
anladım hiç kimse sen değil
olamadıda zaten bunu anladım
bunu bir tek sen anlamadın

YILLAR GEÇTİ GİDİŞİNİN ARDINDAN,
HABERİNİ ALDIM; DÜĞÜNÜNÜN ARDINDAN
EVLENMİŞSİN, BENİ UNUTUP
HER GÜN İÇİYORUM KAHRIMDAN…