Şiirler

Yazar adem özbay Bir rahibi derinden sarsıyor günahlarımağlayan meryem heykelinin su geçirirtaştan yapıldığını hissetmiştimbilal’in rüyasına doluşan çanları kıvırıyorumsoğuk yerlerinden bir

Ben bu garip yeryüzündeGaribansam suç benim miGece gündüz dertli dertliGeziyorsam suç benim miBir dostum yok sorulayımSevdiğim yok sarılayımKime kızıp darılayımKimsesizsem

Dağlarda yol olsam seni beklerimÖmrümü verseler sana eklerimSeninle gül açtı tüm dileklerimNe böyle sevildim ne böyle sevdimAşkın böylesini senden öğrendimAdına

Bana aşktan hiç söz etmeSen sevmeyi ne bilirsinBir aşk için ölesiyeBeklemeyi ne bilirsinDüşündükçe içim yanarDers vermemiş sana yıllarTaştan farksız kalbin

Yolumuz bu kadarmış be kahve gözlümArtıkTersine akan bir nehir gibiYıkılmış bir şehir gibiSuya yazılmış bir şiir gibiAdımı unutYalnızlığın boşluğundaSensizliğin sonrasındaBil

Yağmurlar yağdırmıştık en kurak mevsimlerdeBoy boy umutlar yeşertmiştik içimizdeO ne özlemlerdi gizlediğimizEy sevgili nerdesin? Sen bensiz ben sensiz az mı

Madem ki içinde o ateş söndüBir daha yakmadan gidebilirsinAklımda kalmasın bu son bakışlarYıllardır verdiğin kederi görmeÜstüme yıktığın kaderi görmeÖmrümden çaldığın

Kimbilir ne kadar güzelsin bugünBenden uzaklarda doğum günündeHatırla ne kadar mutluyduk canımSeninle geçen yıl doğum gününde Kim derdi sonu bu

Mutlu musun oralardaOlamadık bir aradaSen gideli buralardaBoynu bükük baş bıraktın      Neden bitti..niye küstükDiken oldu yatak yastıkSen gideli yüzü asıkİki

Benden son arzumu sorsaydın eğerSeni son bir defa görmek isterdimAyrılıp gittiğin o günden beriNerdesin nasılsın bilmek isterdimBir beyaz karanfil vermek