ÖLÜM FISILTISI

Yazar ilker dere 

Yatağımda uzanmış geçmişimi sorguluyorum
Yaptıklarım,yapmadıklarım,unuttuklarım,unutuluşlarım
Sanki hepsi birden bana hesap soruyor
Yaptığım yanlışlarım bir bir gün yüzüne çıkıyor
Hepsi hak kılıçlarıyla benden intikam alıyor
Bir an ölümümü hızlandırmak,kaçmak istiyorum.
Ama bunu tam yapacakken karşıma yarenlerim çıkıyor
Nereye,nasıl gidersin,bizi bırakıyor musun? diyor
Susuyorum,başımı çevirip gözlerimi tavana dikiyorum
Bakarken ailem geliyor aklıma apansızca…
Gelir gelmez de yorganı başıma geçiriyorum
Yüzleşemiyorum onlarla ve onların lütuflarıyla
Ödemem imkansız haktan böylece kaçıyorum
Ama nafile çabam yerini yerini gözyaşlarına bırakıyor
süzülen yaşlar dudaklarımdan aşağı dökülüveriyor
Dökülen yaş değil sanki kanla yoğrulmuş azap şerbeti
Sonra itiraflarım sıralanıyor birbiri ardına
Diyorum hu gözyaşlarım özürlerim adına
Affedin,hakkınızı helal edin,gidiyorum buradan
Ben sizden razıydım,sizden de razı olsun Yaradan
Ve son nefes Rabbime kavuştuğum o an…
Gelmekte gecikiyor sanmaya başlamıştım bir an.
Ama olmadı işte Azrail de geldi
En sonunda gidiyorum,haydi eyvallah!!