MOLA
Yazar apalak
Son bir nefes çektikten sonra
Şuursuzca yere atılan bir sigara kadar yalnız
Ve bir o kadar da çaresizim
Donuk bakışlarla sokağı izliyorum
Ağlayan puslu pencerelerden
Açlık telaşındaki ıslak sığırcıklar
Bağrışıyor beni görünce
Zamana meydan okurcasına
Ayakta kalmayı başarmış bir yürek;
Saçağın altındaki minik serçe,
Şirin şirin bakıyordu bana
Kabarık tüylerin arasından
Merhaba diyordu hüzünle
O da yalnızdı, o da yorgun
Kuytu köşelerde ağlamaktan
Bitirdi o küçük bakışlar beni
Bir dayanak arıyorum şimdi
Demir atmak için bir iskeleye bakıyorum,
Ruhumu dinlendirmek istiyorum,
Yüreğimin düğümlerini çözmek istiyorum,
Unutulmuş mevsimleri hatırlamak istiyorum
İstiyorum, istiyorum; isyanlara bir mola istiyorum..