KIRILASI KALEM

Yine  kalem ellimde duygular gine dizelerde
neden elimdesin kalem neden uyanık gözlerim gecelerde
yine  karalamakmı istersin boş beyaz kağıtları acı hasret ile
kırılası kalem murekebi bitesi yine dilbestemi olacaksın yıkılışlarıma 
mukemmellik beklemiyorum hayatan sadece sıcak samimi hissler
malldan şöhretten rutbeden arınmış çırılçıplak ilk doguş gibi
bir masal bir sanal parmakların ucuda düşlediyin hayat
oysaki gerçeksin ölumun varlığı toprak kokusu kadar gerçek
koskoca bir alem  kalabalık yanlızlık ve sen 
nesin sen bilsen bilinmez bilmecelerin içinden çıkıp gelsen
kimselerin görmediyi rüyaların içinde  yaşamak
ve kalkınca güneşin ilk ışıkları ile seninle olmak
bakışların hayat gözlerin şiir okusam okusam akşamlara dek
bagır içinden geldiyi gibi yanlızlıklar yıkılsın
bizden arta kalan bu şiir anılsın

erkam.duran